คลิกที่รูปปกเพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
“ฉันชื่อ ตรีลักษณ์ แต่คุณจะเรียกฉันว่าที่รักก็ได้นะ”
หญิงสาวบอกพลางซ่อนยิ้มไว้อย่างเต็มที่ ตามองผู้ชายต่างชาติที่ตนเองเอาปูนแดงหมายหัว ว่าชาตินี้ต้องได้เป็นผะ… เอ่อ เป็นคนรักให้ได้ มือบิดผ้าเช็ดหน้าไปมาจนมันจะฉีกอยู่รอมร่อ
“โอเค… ผมจะเรียกคุณว่า… อืม อะไรนะ”
คนพูดไทยไม่ได้ขมวดคิ้ว พยายามออกเสียง
“ทะ… ที”
“ที่… รัก ค่ะ ช้าๆ ที่…รัก”
กรี๊ดดด นึกภาพเขาเรียกเธอแบบนี้ต่อหน้าสาวๆคนอื่นในมหาวิทยาลัยสิ อาจารย์ภาษาไทยผู้เงียบขรึมประจำภาควิชากลั้นเสียงหัวเราะแห่งชัยชนะไว้
“โอ..”
ศาสตราจารย์หนุ่มตาน้ำข้าวยิ้มกว้าง
” ที…”
^/////^
ตรีลักษณ์ยิ้มบางๆก่อนจะตาเหลือกเมื่อเขาเรียก
“ทีเรกซ์ โอ… เป็นชื่อที่น่าสนใจนะ แต่ก็เหมาะกับคุณดี ทีเรกซ์ ต่อไปนี้ผมจะเรียกคุณทีเรกซ์”
“เอ่อ… ไม่ใช่ค่ะ คือ เอ่อ”
“ทีเรกซ์ น่ารักดี ผมชอบไดโนเสาร์ตั้งแต่เด็กๆแล้ว”
แบรทลี่ย์ ยิ้มสดใสให้เธอ ชะนีไทยที่กำลังจะอ้าปากแย้งว่าเขาเรียกผิดเลยพูดไม่ออก หญิงสาวยิ้มเจื่อน…
น่ารักดี น่ารักดี น่ารักดี
คำนี้สะท้อนก้องในหัวเธอ….
เอาวะ…
“ค่ะ ทีเรกซ์ก็ทีเรกซ์”
หญิงสาวถอนหายใจเฮือก ก้มหน้าอย่างออกอาการเซ็ง เลยไม่เห็นแววตาพราวระยับอย่างคนกลั้นหัวเราะ ของผู้ชายที่นั่งตรงกันข้าม
ผู้หญิงใส่แว่นหนาผมม้าตรงแหน่วหน้าเขาไม่รู้เลยว่าเขาแกล้งเธอ
มีอีกหลายอย่างที่ตรีลักษณ์ไม่รู้เกี่ยวกับเขา เช่นว่า … เขาพูดและฟังภาษาไทยได้รู้เรื่องดีพอๆกับเจ้าของภาษาทีเดียว แบรทลี่ย์ยิ้มตีหน้าซื่อ เมื่อเธอเงยหน้ามอง
เธออยู่ในวัยที่เรียกว่ารถไฟป้ายสุดท้ายวิ่งเลยป้ายไปนานแล้ว ความโสดช่างโหดร้าย และผู้ชายดีๆก็หายาก
เมื่อฟ้าส่งผู้ชายดีๆที่หล่อมากมาให้ ตรีลักษณ์เลยทำทุกอย่างเพื่อมัดใจเขาไว้
เอาล่ะนะ… มารยาห้าร้อยเล่มเกวียนของสาวไทย ปฏิบัติการอ่อยแบบละมุนละไม..จึงเริ่มขึ้น