คลิกที่รูปปกเพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
เมื่อ นฤบดินทร์ ผู้กองหนุ่มแห่งกองปราบ เผลอทำงานเกินหน้าที่ จนได้รับบทลงโทษเป็นคุมประพฤติ ธารทิพย์
บุตรสาวเพียงคนเดียวของผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติเป็นเวลาถึงสามเดือน เรื่องวุ่นวายทั้งหลายทั้งปวงจึงได้เริ่มขึ้น
มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ที่เขาจะแอบสะสางคดีใหญ่ที่ยังค้างคา พร้อมกับรับมือสาวสวย เซี้ยว เปรี้ยว ซ่า และบ้าระห่ำอย่างหล่อนในเวลาเดียวกัน
“เมายาบ้ามาจากไหนรึเปล่าวะเนี่ย”
นฤบดินทร์สบถเสียงลอดไรฟันพลางเร่งความเร็วตาม โชคดีที่รถของเขาถูกแต่งให้เร็วมากพอๆ กับรถสปอร์ต
เนื่องจากเป็นประโยชน์ต่อการไล่ล่าผู้ร้าย คืนนี้ต้องไล่ล่าลูกคนรวยที่ไหนสักแห่งแทนแล้วล่ะ จะได้สอนบทเรียนว่ารวยแล้วใช่จะขับรถเร็วแค่ไหนก็ได้
ตากลมโตของนักซิ่งสาวฉายแววหงุดหงิด เมื่อเห็นไฟกะพริบบ่งบอกว่ารถข้างหลังเป็นรถตำรวจ
ใครกันนะที่มันกล้าจะหยุดรถลูกสาวเพียงคนเดียวของผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติอย่างเธอ หญิงสาวเบรกรถเสียงดังลั่นบนทางมอเตอร์เวย์ จนคนขับตามมาแทบจะเหยียบเบรกตามไม่ทัน
“บ้าเอ๊ย วอนหาเรื่องเข้าคุกซะแล้ว”
นายตำรวจหนุ่มคำรามด้วยสายตาวาววาม พอหยุดรถได้ก็ผลักประตูและเร่งฝีเท้าเข้าไปหารถคันหน้าอย่างไม่สบอารมณ์
ธารทิพย์มองร่างสูงชะลูดกว่านายตำรวจคนไหนๆ ที่เธอเคยเจอซึ่งไม่ได้สวมชุดตำรวจอย่างสนใจ พอเขามาหยุดอยู่ข้างๆ และเคาะประตูรถก็ลดกระจก
ผู้หญิง นั่นคือสิ่งแรกที่นฤบดินทร์รับรู้ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นดูแคลนเมื่อเห็นท่าทางถือตัวของเธอ คงจะคิดว่าตัวเองแน่ที่ขับรถเร็วเป็นจรวดได้
“จะรีบไปไหนครับ”
เขาถามเสียงเป็นการเป็นงานพลางถือโอกาสสำรวจสภาพของผู้ต้องสงสัย (ว่าจะเมายา) สวยก็สวยหรอกนะ แต่ไอ้ท่าทางเชิดเป็นกิ่งก่านี่มันรำคาญลูกตาเขาจริงๆ
“ไปตามควายมั้งคะ”
ธารทิพย์ตอบกวนๆ ไม่ต่างจากสีหน้าและสายตาของเธอที่ท้าทายเหมือนต้องการจะหาเรื่อง
“ผมถามดีๆ นะครับ ขอใบขับขี่กับใบลงทะเบียนรถด้วย”
ผู้กองหนุ่มเอ่ยเสียงเครียด สูดลมหายใจเข้าลึกเพื่อข่มความไม่พอใจที่มากขึ้นเรื่อยๆ
“ฉันชื่อ ธารทิพย์ ฤทธิฤทธิ์”
หญิงสาวสบตาของเขานิ่งและบอกเสียงดังฟังชัด ขึ้นชื่อว่าตำรวจ ไม่ว่าหน้าไหนก็ต้องคุ้นหูนามสกุลของเธอกันทั้งนั้น และไม่ว่าใครก็ไม่กล้าหือ
“ผมไม่ได้ถามและไม่อยากรู้”
นฤบดินทร์ตอบเสียงเน้นๆ คำต่อคำและส่งสายตาดุๆ ให้เธออย่างเปิดเผย มือหนายังแบออกเหมือนจะรอของที่สั่งให้เธอจัดหาให้
ริมฝีปากอิ่มของคนที่นั่งอยู่ในรถเม้มเข้าหากันแน่น อีตาทึ่มนี่ใครนะ ถึงกล้าวางอำนาจขนาดนี้
“ดูนามสกุลฉันดีๆ ก่อนนะว่ามันเหมือนของใคร”
ตากลมโตมองเขาอย่างเอาเรื่องเมื่อหยิบใบขับขี่กับใบทะเบียนรถมาส่งให้ด้วยดวงตาวาววับ
“เหมือนของใครผมไม่สน ผมสนแต่ว่าคุณขับรถเร็วเกือบสามร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมง เป็นอันตรายต่อตัวเองและผู้อื่น”
ผู้กองหนุ่มเอ่ยเสียงเข้ม
“ก็ไม่เห็นมีใครตายนี่ มีแต่นายที่ทำท่าจะเป็นจะตายอยู่แถวนี้”
วาจาเผ็ดร้อนทำให้คนฟังกระชากประตูรถให้เปิดออก ใบหน้าหล่อเหลาบึ้งตึงเอาเรื่อง กรามบดเข้าหากันจนเป็นสันนูนเมื่อเจ้าหล่อนยิ้มเย้ย
“ระวังคำพูดหน่อยก็ดีนะเพราะคุณกำลังพูดกับเจ้าหน้าที่ของบ้านเมือง โทษฐานหมิ่นประมาทน่ะมันมี เชิญข้างนอกครับ ผมต้องการจะเช็กว่าคุณเมาเหล้าหรือเมายามาจากที่ไหนรึเปล่า”
ร่างบางเม้มปากแน่น พอคนวาง
อำนาจ พยักหน้าอีกครั้งเหมือนจะเร่งให้ออกจากรถ ก็ปลดเข็มขัดนิรภัยและก้าวออกไปอย่างไม่เต็มใจ
ร่างสูงเพรียวของนฤบดินทร์ก้าวถอยหลังไปประมาณสิบก้าวและหยุดยืนอยู่หน้ารถตัวเอง
“ช่วยเดินตรงมาหาผมด้วย เดินเหมือนคนปกตินะครับ”
เขาสั่งเสียงเป็นการเป็นงานเพราะต้องการดูว่าเธอมีอาการมึนเมาแค่ไหน หญิงสาวเขาคมดุๆ อย่างท้าทาย
เดินตรงไปหาร่างสูงเพรียวด้วยมาดของสาวมั่นใจสูง เดินแค่นี้เรื่องจิ๊บจ๊อยเพราะเธอดื่มไวน์เข้าไปเพียงสามแก้วเท่านั้น
“แล้วไงต่อคะคุณตำรวจ”
คิ้วเรียวโค้งรับกับดวงตากลมโตเลิกขึ้นสูงขณะยื่นหน้าเข้ามาพูดใส่หน้าคนฟังจนเขาได้กลิ่นไวน์ หน้าหวานๆ ของธารทิพย์นั้นแดงก่ำ
ตาหวานฉ่ำเยิ้มบ่งบอกว่า ฤทธิ์แอลกอฮอล์ในเส้นเลือดของเธอยังไงก็คงจะสูง เข้าข่ายที่เรียกว่าไม่ปลอดภัยต่อการขับรถแน่
“คุณดื่มมาใช่ไหมครับ”
ชายหนุ่มข่มความหงุดหงิดและถามเสียงเครียด ถึงจะเห็นว่าแม่สาวตรงหน้าพยายามเดินให้ตรงเหมือนคนปกติ
แต่กลิ่นไวน์ที่ลอยมากระทบจมูกและสีหน้าท่าทางหยิ่งๆ นั่นก็ทำให้เขาเลือกจะซักต่อ
“คุณนี่จมูกดีเหมือนหมาล่าเนื้อจริงๆ ฉันดื่มแล้วไงคะ”
หน้าสวยเฉี่ยวมองมากวนๆ ซึ่งการกวนน้ำให้ขุ่นนั่นคือจุดประสงค์ของเธอล่ะ อยากรู้ว่าผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ตรงหน้าจะทำอะไรได้
ชายหนุ่มไม่ตอบแต่ก้าวไปเปิดประตูรถตัวเองและหยิบอะไรสักอย่างออกมาเขียนยิกๆ
“ตอนแรกผมแค่จะตักเตือนคุณเพราะขับรถเร็วเท่านั้น แต่ตอนนี้เห็นจะไม่ได้แล้ว เดินกลับไปหารถอีกครั้งด้วยครับ”
นฤบดินทร์สั่งพลางขัดกระดาษกับปากกาในมือใส่กระเป๋าเสื้อหนังสีดำที่สวม ขายาวๆ สาวตามคนที่เดินนวยนาดกลับไปที่รถอย่างช้าๆ
พอไปถึงก็บอกให้ยืนรอขณะที่เขาเข้าไปตรวจรถของเธอหวังจะหาของกลางจำพวกยาบ้า ยาอีต่างๆ แต่ค้นเท่าไรก็ไม่พบของกลางใดๆ
“รีบๆ หน่อยก็ดีนะคุณ ฉันมีนัด”
ธารทิพย์เร่งเขาเมื่อคนตัวสูงเปิดกระโปรงท้ายรถและทำท่าเหมือนหาอะไรสักอย่าง คำพูดของเธอทำให้ชายหนุ่มถอนหายใจ
ดึงกระโปรงรถให้ปิดลงและมองเธออย่างค้นคว้า ในรถไม่มี บนตัวอาจจะมีก็ได้ เขาคิดแค่นั้นก็หันมาสั่ง
“เอามือของคุณวางไว้ที่กระโปรงรถด้วยครับ”
นฤบดินทร์สั่งแม่สาวไฮคลาสซึ่งหน้าแดงก่ำเพราะโกรธจัด หญิงสาวเม้มปากแน่น
ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีใครทำกับเธอขนาดนี้มาก่อน แต่มีหรือที่คนอย่างธารทิพย์จะยอมหมอบราบคาบแก้วให้เขาเหมือนคนปกติ
ร่างบางในชุดเสื้อเกาะอกสีแดง ยีนขาเดฟสีเทา สวมรองเท้าส้นสูงปลายแหลมสีแดงแปร๊ดทำตามที่เขาบอกแต่ในท่วงท่าที่แลดูเซ็กซี่เย้ายวนตาที่สุด
นฤบดินทร์กลืนน้ำลายเอื๊อก เมื่อก้นงามงอนในชุดยีนรัดรูปแน่นเปรี๊ยะอวดสะโพกผายเต็มตึงโด่งขึ้นน้อยๆ
ขาเรียวยาวของเธอเล่าก็ขยับออกห่างกันราวกับ…ราวกับอยู่ในท่วงท่าเตรียมพร้อมให้เขารุกรานจากด้านหลัง
นายตำรวจหนุ่มต้องรวบรวมสมาธิ ไล่ลมปราณที่แล่นไปรวมอยู่จุดเดียวในร่าง ให้แผ่กระจายไปส่วนอื่นเพื่อระบายความอึดอัด
ให้ตายสิ…ยัยนี่เป็นดาวยั่วหรือโคโยตี้รึเปล่านะ ถึงได้ทำท่าเหมือนคนรู้งานขนาดนี้
แพนตี้ลายลูกไม้บางเฉียบสีชมพูอ่อนๆ ที่โผล่พ้นออกมาเหนือขอบกางเกงแบบเอวต่ำสุดๆ ทำให้เขายิ่งกระอักกระอ่วน
ตั้งแต่เกิดมาเป็นผู้เป็นคนและทำหน้าที่เป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์มา ยังไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้เขาร้อนฉ่าได้ขนาดนี้…ร้อนจนมือไม้สั่นไปหมด
“จะทำอะไรก็รีบทำเข้าสิคะคุณตำรวจ ฉันพร้อมนานแล้ว ระวังๆ หน่อยก็ดีนะคะ ฉันยังไม่เคย…”
ธารทิพย์แกล้งลากเสียงยั่วเย้าในตอนท้ายเมื่อเอี้ยวคอกลับไปมองเขาพอสบตากันชั่วครู่ก็พูดต่อ
“ถูกจับ”
เกิดข้อผิดพลาดร้ายแรงบนเว็บไซต์นี้