คลิกที่รูปปกเพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
ความรักของชายหนุ่มที่เกิดเดือนพฤษภากับหญิงสาวที่เคยหัวใจแตกสลาย
“ฮันนีมูนของคุณมีความหมายว่าอะไร”
เขาย้อนถามแล้วก้าวลงมานั่งในอ่างด้วยกัน ดึงร่างแบบบางเข้าสู่อ้อมกอด
อนันดาอยู่บนตักกว้างของคนที่นั่งพิงอ่างอาบน้ำ
มืออุ่นของเธอลากไล้ตามส่วนเว้าส่วนโค้งของเขาราวกับสำรวจชิ้นงานศิลปะที่เสร็จสมบูรณ์แล้วของประติมากรเอก
“ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์”
ซึ่งก็ได้ทำไปแล้วเมื่อคืน… ก่อนที่จะจบลงบนวิมานโดยที่ไวน์แดงสองแก้วนั้นยังไม่ทันหมดเลยด้วยซ้ำ
“แค่นั้นเหรอ”
“ค่ะ”
เขาเอี้ยวไปหยิบฟองน้ำนุ่มนิ่มมาขัดผิวของภรรยาทีละตารางนิ้ว ผิวสวยๆ ที่ถูกบำรุงมาอย่างดี
“ผมไม่เคยมองว่าฮันนีมูนเป็นแค่ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ แต่มันคือการที่เราลองใช้ชีวิตผัวเมียด้วยกันเป็นคืนแรกของชีวิตแต่งงาน”
พฤษภ์งับไหล่นวลเล่นอย่างมันเขี้ยว
“คุณเป็นผู้หญิงคนแรกและคนเดียวที่ผมขอเป็นสามี”
“ฉันก็ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าคนอย่างคุณจะเห็นผู้หญิงอย่างฉันเป็นคนสุดท้าย”
อนันดาสะดุ้งกับปลายนิ้วแข็งแรงที่สอดเข้ากลีบบอบบาง แต่พฤษภ์ก็รู้ทันความรู้สึกภรรยา
เขาลดความกลัวของเธอลงด้วยการจูบแผ่วเบาหลังต้นคอ
“แล้วทำไมผมจะแต่งงานกับผู้หญิงอย่างคุณไม่ได้”
“เราต่างกันเกินไป หลายๆ อย่าง”
ทั้งอาชีพ ฐานะ ความมั่นคงและสำคัญสุดคืออายุอานามที่อาจจะเป็นช่องว่างระหว่างเรา
“คุณกับผมไม่เคยต่างกัน คุณมีอะไรบางอย่างที่ผมอยากได้และต้องได้ คุณดึงดูดผมตั้งแต่แรกเจอ”
พฤษภ์พูดความจริง เขาดีใจที่คนตรงหน้าคือนางสาวอนันดา
ตอนนี้เธอเปลี่ยนมาใช้นามสกุลยืดยาวและเขียนยากของชายหนุ่มแล้วเต็มตัว
“คุณทำให้ฉันคิดว่าคุณอยากได้แค่ร่างกายฉัน”
เพราะอยู่ในน้ำ ใต้พรายฟองหอมนุ่มที่ฟูฟ่องทั่วทั้งอ่าง
อนันดาเลยมองไม่เห็นว่านิ้วไหนในทั้งห้าที่กำลังกรีดร่องดอกไม้ของเธอ
แต่แผ่วเบาขนาดนี้ ทะนุถนอมขนาดนี้ หญิงสาวคิดว่าน่าจะเป็นปลายนิ้วก้อย นิ้วก้อยที่เอาไว้เกี่ยวกันเพื่อทำสัญญา
“ถ้าแค่นั้นผมไม่แต่งงานกับคุณหรอก”
“แล้วคุณอยากได้อะไร”
“ความรัก”
อนันดาเม้มริมฝีปากแน่น เธอหวังจะให้พฤษภ์ก้มหน้าลงมาจูบ
แต่เขายังอยู่ที่เดิม มีเพียงบุหรี่ที่กำลังเผาไหม้ ควันสีเทาลอยเอื่อยเป็นสาย สิ่งที่เชื่อมโยงเราเข้าหากันคือแววตา
“คุณคิดว่าความยุติธรรมมีอยู่จริงในความสัมพันธ์ของคนสองคนไหม”
“ไม่จริง มันคือเรื่องสมมติ”
พฤษภ์ดึงแขนเธอให้ลุกขึ้นมา ชายหนุ่มยกร่างเบาๆ เหมือนยัดด้วยนุ่นมาคร่อมตัก เงยหน้าประสาน
หญิงสาวมองเขาตรงๆ
“แล้วระหว่างคุณกับฉันล่ะ”
“แล้วแต่คุณว่าอยากได้อะไร”
“ฉันก็ได้มาแล้ว”
อนันดายืดหลังขึ้นเต็มตัว พอมาอยู่บนตักพฤษภ์เลยกลายเป็นว่าเธอนั่งอยู่สูงกว่าเขา
“ผมขอใส่ถุงยางก่อน”
เขาจูบปากเธอสั้นๆ หนึ่งทีแล้ววางเธอบนพื้นที่นอนอย่างนุ่มนวล
อนันดามองสามีหยิบซองฟอยล์มาฉีกด้วยปากแล้วถุยคายเศษออกไป
หญิงสาวเอามือหยิบปอยผมคล้องหลังใบหู ฟังเสียงกระซิบของพฤษภ์ที่เลื่อนหน้าเข้ามาหา
เป็นถ้อยคำที่ต้องเป็นผัวเมียกันเท่านั้น… และผัวเมียกันโดยพฤตินัยและนิตินัยถึงจะพูดได้
“ผมอยากมีลูกกับคุณ”
เกิดข้อผิดพลาดร้ายแรงบนเว็บไซต์นี้