คลิกที่รูปปกเพื่อดาวน์โหลดอีบุ๊ค แต่ถ้ามีจำนวนเล่มเยอะ ให้คลิก link เลขที่เล่มด้านล่าง แทนรูปหน้าปกนะคะ
“ไม่เอาค่ะพี่หมอ”
“น่า นิดเดียว หนูจะได้ไม่ต้องหนีบขาเดินออกไป”
โชคดีที่วันนี้หนูโมสวมกระโปรงมา เขาจึงดันให้เธอไปนั่งที่เก้าอี้
แล้วดึงชายกระโปรงขึ้นไปกองไว้ที่หน้าท้อง จับสองขาวางบนที่พักแขน
“พี่หมอทำโมเดินไม่ไหวนะคะ”
หนูโมเลียริมฝีปากพูดเสียงสั่น
“พี่ช่วยพยุง ลุกเถอะ”
เขาจับขาเรียวลงจากที่พักแขนแล้วตลบกระโปรงหน้าขาจากนั้นก็ดึงแขนเล็ก
ให้ลุกขึ้นเดินออกไปด้วยกัน มือเขาโอบเอวคอดกิ่วเอาไว้ ทำให้เธอเดินได้สะดวก
และไม่มีใครสังเกตเห็นถึงความผิดปกตินั้น