Set ตัวร้ายที่คุณไม่รัก 1+2 (Yaoi) – puffy_nuchy
ถ้าการที่ผมทอดกายให้คุณเรียกว่าใจง่าย… ถ้าการที่ผมผลักไสคนที่เข้ามาแทรกกลางเรียกว่าร้ายกาจ… ถ้าการที่ผมอยากมีตัวตน แต่ในสายตาคุณกลับยิ่งเลือนราง… นับจากนี้ผมขอไม่รักคุณอีกต่อไป!
ถ้าการที่ผมทอดกายให้คุณเรียกว่าใจง่าย… ถ้าการที่ผมผลักไสคนที่เข้ามาแทรกกลางเรียกว่าร้ายกาจ… ถ้าการที่ผมอยากมีตัวตน แต่ในสายตาคุณกลับยิ่งเลือนราง… นับจากนี้ผมขอไม่รักคุณอีกต่อไป!
รู้…ว่ามันไม่ถูกต้อง แต่มันเป็นวิธีเดียวที่จะดึงเธอมาไว้ใกล้ตัวและทำให้เธอได้รู้ว่าเขา ‘รัก’ เธอมากแค่ไหน! “พี่เติมจะให้แจ้งเลื่อนงานแต่งออกไปก่อนไหมคะ” “ไม่” “คะ ?” “เพก็รู้ว่าพี่เลื่อนงานแต่งไม่ได้…” “ถ้าไม่เลื่อน แล้วพี่เติมจะทำยังไงคะ” “เพแต่งงานกับพี่ได้ไหม” แต่งงาน ?
“ปุณณ์ท้อง…” น้ำเสียงประหม่าเอ่ยขึ้นแผ่วเบา แต่กลับดังชัดในหูของคนฟัง “ท้อง… ท้องกับผม?” น้ำเสียงอึ้งถามช็อกๆ “ปุณณ์ยังไม่มีแฟน มีแค่คุณคนเดียวที่ปุณณ์นอนด้วย ไม่ท้องกับคุณปุณณ์จะท้องกับใคร” “จริงจังไหมปุณณ์ ผมไม่เล่นนะ ท้องได้ยังไงผมป้องกันตลอด คุณแน่ใจนะว่าเป็นลูกผม”
เรื่องราวของลูกแม่ค้าข้าวมันไก่ที่หลงรักพี่ชายลูกเจ้าของโรงสีข้างบ้าน แต่ไฉนได้แต่งงานกันแล้วเฮียสี่ถึงขอเขาหย่าทุกวัน ‘เจิ้น หย่าให้เฮียเถอะ’ ไม่ทันสามเดือนก็บอกแบบนี้แล้ว หึ! เฮียสี่ ถ้าเขาไปจริงๆ จะรู้สึก!! “เจิ้น เมื่อไรจะยอมหย่า” “เฮียสี่ เมื่อไรจะเลิกถาม” “จนกว่าเจิ้นจะยอมหย่าให้เฮีย” “งั้นดูปากเจิ้นนะ เจิ้น-ไม่-หย่า!”
ปักใจ คลั่งไคล้ ตลอดไป อยากได้ก็ต้องได้ แต่ทำไมยังไม่ได้ ‘มิ่งมงคล’ ทนมาตั้งสิบสองปี และพอเจอฤกษ์ดี ได้ ‘ลัทธิ’ สมใจ ทำไมมีแต่เรื่องให้ฟินไม่ได้สุด ทั้งตัว ‘คุณลักษณ์’ ที่แสนจะเย็นชา ทั้งคนมากมายรายล้อมเขาที่แสนจะสร้างความรำคาญมากมาย ที่ทำให้ ‘มิริน’ ถึงกับต้องบอกตัวเองว่า ‘ถ้าทนไม่ไหว จะไปทันที’
ที่ ‘ชุมนุมเผ่าพันธุ์’ กลุ่มนักผจญภัยซึ่งประกอบด้วยสมาชิก 9 เผ่าพันธุ์อย่างเท่าเทียม ไลท์ เด็กหนุ่มคนแบกของ เผ่ามนุษย์ ถูกสมาชิกกลุ่มทุกคนทรยศและหมายเอาชีวิตใน ‘นรก’ ดันเจี้ยนที่อันตรายที่สุด… ในเสี้ยววินาทีแห่งความเป็นความตาย สิ่งที่ไลท์พึ่งพิงก็คือกิฟต์ ‘กาชาไร้ขีดจำกัด’!!!
จีบเด็กแพทย์แล้วได้อะไร… “นี่พี่โฉม ผู้ช่วยสอนของพี่ วันนี้พี่เขาจะมาช่วยสอนทำโจทย์ชีวะ” ได้เป็นผู้ช่วยสอนพิเศษแล้วหนึ่ง จังหวะแรกพบของเรามันแสนโรแมนติกจุกๆ น้ำตาจะไหล ฉันเจอเขาบนรถบัสของมหาวิทยาลัย เขาคือหนุ่มเนกไทเขียว หน้าตาดี กลิ่นกายหอมฟุ้ง ตรงสเปกกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง นางก็พบว่าตัวเองอยู่ในร่างของเสวียนซ่งเหยา ซึ่งเป็นฮองเฮาเคียงบัลลังก์ ทว่ากลับไม่เคยได้รับความรักจากฮ่องเต้ แต่เขาไม่มาก็ดีแล้วไม่ใช่หรือ เมื่อชาติก่อนนางเป็นนักฆ่า ไม่อาจใช้ชีวิตอย่างสงบสุขได้ ตอนนี้นางขออยู่ในตำหนักใช้ชีวิตสงบเงียบ ไม่หวนรำลึกถึงเรื่องเก่าอีก
วินาทีที่อยู่ต่อหน้าแฟนเขา เขาก็ยืนนิ่งเฉย เธอร้องไห้น้ำตาเป็นสายแต่เขาก็ทำแค่มอง เขาเลือกทางนั้น เลือกคนที่คบมาแปดปี ไม่ใช่เธอมนัสชนัญ “มีนเข้าใจค่ะ.. แต่ก่อนมีนเคยสงสัยว่ามีนต้องทำดีสักแค่ไหนถึงจะได้หัวใจคุณอิชย์ แต่มีนเพิ่งรู้วันนี้เองว่า ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนก็คงไม่มีวันนั้น”
ปินปินย้อนเวลามาอยู่ในนิยายยุคจีนในร่างของนางร้ายของเรื่อง นางคือสตรีร้ายกาจที่พระเอกเกลียดชัง พระรองไม่ชอบหน้าและนางเอกที่เสแสร้งว่าถูกนางร้ายกลั้นแกล้งเสมอ ปินปินจะเปลี่ยนจากนางร้ายหน้าโง่ที่ดีแต่กรีดร้องเป็นนางร้ายมากเล่ห์ที่นางเอกจอมเสแสร้งสู้ไม่ได้
“ทะเลกลางคืน ถ้านั่งคนเดียวมันจะเหงา แต่ถ้ามีใครสักคนนั่งข้างเรามันจะโรแมนติก” ภริดา // “คนแบบนั้นเรียกคนโง่ต่างหากค่ะ” ทุกสายตาหันมามองเธอ แม้แต่คนที่เพิ่งเดินกลับมาจากคุยโทรศัพท์ก็ด้วย “รักจนยอมทุกอย่างคือคนโง่ ภีมเคยเป็นคนโง่คนนั้นมาก่อน” ฟ้าคราม // “พี่อยู่ไม่ได้จริง ๆ ถ้าไม่มีภีม พี่จะถอนหมั้นกับกิ่ง
เรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเธอในช่วงโค้งสุดท้ายที่กำลังจะเรียนจบปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยชื่อดังในอเมริกานั้น จู่ๆเธอก็หลุดกลับไปอยู่ในประเทศบ้านเกิดในช่วงเวลาร้อยกว่าปีก่อนเสียอย่างนั้น แถมยังอยู่ในร่างเด็กอายุน้อยไม่ถึงสิบขวบอีกด้วย! บิดาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ มารดาตรอมใจตาย พี่ชายยังอยู่ไกลคนละซีกโลก
“แคช” เสียงเรียกจากมาร์คัสดังขึ้น “ครับบอส” “วันนี้เวรใคร” คำถามนั้นอาจทำให้หลายคนเดาว่ากำลังถามถึงเวรของบอดี้การ์ดที่ทำหน้าที่อารักขาใกล้ชิดแต่จริงๆ นั้นไม่ใช่ที่มาร์คัสหมายถึงคือเวรของคนที่ทำหน้าที่ติดตามฟีโนว่า ไมเครส ตั้งแต่วันแรกที่เกิดความสนใจในตัวของอีกคนก็ได้มีการจัดวางคนไว้ใกล้ๆ
เมื่อโชคชะตานำพาให้คนสองคนที่เปรียบดั่งเส้นขนานมาพบเจอกัน ซุนซีเหลียน เปรียบดั่งมังกรที่อยู่ในจุดสูงสุดของทั้งหมด อีกคน ซงเม่ยหลัน เด็กจากสลัมอยู่จุดต่ำสุด เด็กที่สมรู้ร่วมคิดกับการทำร้ายร่างกายคนสนิทของ ซุนซีเหลียน หากเป็นเช่นนี้…จะรักกันได้อย่างไร?