ชีวิตของ เสิ่นเตี๋ยชิง ช่างแสนอาภัพยิ่งนัก ต้องเสียมารดาไปตั้งแต่ยังเล็ก มิหนำซ้ำยังเป็นใบ้พูดไม่ได้ ชีวิตในจวนเสิ่นนั้นก็แทบหาความสุขไม่ได้ มีเพียงสิ่งเดียวที่นางให้ความสนใจ… นั่นคือสมุนไพรและตำรับยา อีกทั้งยังต้องมาแต่งงานกับ มู่หยางเฉิน คนสติไม่ดี ซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นคนไร้ประโยชน์อันดับหนึ่งแห่งแคว้น