ปานตะวัน

“ฉันต้องการเช็กสินค้า ถอดเสื้อผ้าเธอออกซะ” พิรดาเบิกตาขึ้นด้วยความตกใจแฝงความโกรธเคือง เหลียวไปมองกฤษณนัยย์ที่ยังยืนอยู่เบื้องหลัง หากสักพักก็ค่อยๆ หันหน้ากลับมาพร้อมรอยยิ้มข่มความรู้สึกทุกสิ่ง จากนั้นมือบางก็เริ่มปลดกระดุมทีละเม็ด เก็บซ่อนความอับอายในฐานะลูกผู้หญิงที่กำลังจะแก้ผ้าต่อหน้า…