ลู่ฟางหลิน ถูกพี่ชายที่เป็นญาติห่าง ๆ ย่ำยีเพียงเพราะเขามึนเมาอีกทั้งยังผิดหวังในรัก แต่นางรักเขาจากใจจริง ยามนางรักเขา เขากลับมองไม่เห็นคุณค่า มองเห็นเพียงแค่นางเป็นคนนอกสายตา หากแต่ยามนี้นางตัดใจจากเขาได้แล้ว แต่เหตุใดเขาต้องตามตอแยนางไม่เลิกรา หรือเพียงแค่นางท้องเท่านั้นนะรึ
นางเห็นสามีตระกองกอดสตรีนางนั้นด้วยความอบอุ่นแววตาดูมีแต่ความรักใคร่เอื้อเอ็นดู เมื่อสายนั่นมองมาที่นาง มีแต่แววตาเย็นชาเยียบเย็นจนทำให้นางหนาวเหน็บสะท้านกาย จวนเจียนแทบจะล้มลงได้ทุกเมื่อแต่ก็ต้องฝืนยิ้มกลั้นน้ำตามิให้มันไหลออกมา ภายในอกนั้นปวดร้าวราวกับถูกหนามพิษทิ่มแทง
ไป๋เหม่ยเจินตอบตกลงแต่งงานแทนพี่สาว ด้วยเพราะชายผู้นั้นเป็นแม่ทัพที่นางชมชอบ แม้เขาจะตามืดบอดนางก็ยินดี ไม่ว่าจะทำดีสักเท่าไหร่ พยายามสักแค่ไหน สุดท้าย นางก็เป็นเพียงแค่…คนไร้ค่า และยังถูกตราหน้าว่าภรรยาสวมรอยแทนพี่สาว สุดท้ายแล้วก็เป็น…คนที่…ถูกทิ้ง!
