วาระวารี

เพราะความเป็นผู้รากมากดี มีนามสกุลตระกูลเก่าแก่ค้ำคอ ทำให้ รุทร ฤๅสาย หมั้นหมายกับ สร้อยแก้ว การหมั้นหมายที่ถูกมองว่าไม่ได้เกิดจากความรัก แต่ใครเลยจะล่วงรู้ความในใจของเขาได้ดีนอกจากตัวเขาเองเท่านั้น คู่หมั้นของเขาเจอหน้ากันก็เอาแต่วิ่งหนี ตัวสั่นเป็นกระต่ายตื่นตูม เธอเป็นเหยื่อตาใส

“กลัวว่าฉันจะรักเธอหรือ” ทำไมความคาดหวังของหล่อนจึงถูกตีความเป็นความกลัวไปได้ “ไม่ใช่โว้ย!” อนุชอยากกรี๊ดให้ลั่นรีสอร์ต “แต่เธอจะวิ่งหนีไปสุดขั้วโลก?” วรงค์เดา “บ้า!” หญิงสาวหลุดหัวเราะ “ถ้านาย ‘ยัง’ เป็นมนุษย์ปกติ ฉันรับมือไหวอยู่แล้ว ไม่แน่นะ…ฉันอาจจะตอบว่า…” “…ฉันรักนายมานานแล้ว…”