สะใภ้ต่างแดน

ภรรยาเจ้าสัว – สะใภ้ต่างแดน

ภรรยาเจ้าสัว – สะใภ้ต่างแดน

คุณหญิงวรินรำไพ สาวสวยที่ใครก็ต่างพากันริษยาทั้งเรื่องหน้าตาและคู่หมั้น แต่น้ำเมากลับทำให้เธอต้องเสียพรหมจรรย์และอุ้มท้องกับคนสกุลต่ำอย่างเจ้าสัวกิมย้ง แม้สมองจะสั่งให้เกลียด แต่หัวใจกลับมิอาจฝืน… “อยากให้กระผมเลิกทำไหม ประเดี๋ยวกระผมจะได้ไปส่งที่วัง” “ค่อย ๆ ทำได้ไหมคะเจ้าสัว”

หม่อมขัดดอก – สะใภ้ต่างแดน

หม่อมขัดดอก – สะใภ้ต่างแดน

“แม่เยื้อนกล้ามากที่มาตบฉัน” สุรเสียงเข้มตรัสคาดโทษ “หากท่านชายจะเสกสมรสกับคุณหญิงวิมลแข… ก็ปล่อยหม่อมฉันไปตามทางของหม่อมฉันเถอะเพคะ” “ไม่ ให้ฉันโง่ปล่อยแม่เยื้อนไปหาไอ้ราเมศงั้นเหรอ ฉันไม่ได้โง่หรอกนะที่จะทิ้งของดีๆ แบบแม่เยื้อนไป” เรื่องอะไรที่ท่านจะทรงทิ้งเธอ ตราบใดที่ท่านยังไม่ทรงเบื่อ

หม่อมนอกทะเบียน – สะใภ้ต่างแดน

หม่อมนอกทะเบียน – สะใภ้ต่างแดน

“เพราะตราบใดที่ฉันยังไม่เบื่อเธอ ใครหน้าไหนก็มายุ่งกับของของฉันไม่ได้” ประโยคที่ถูกเว้นช่วงไปนั้นเหมือนผลักกนกวลีตกลงไปในเหวอีกครั้ง ก่อนที่ท่านชายจะทรงหยิบธนบัตรขึ้นมาแล้ววางมันลงบนที่หมอน กนกวลีมองตามหัตถ์ในการกระทำของท่านชาย หน้าเธอเปลี่ยนสีอย่างเห็นได้ชัด