ความผิดพลาดในอดีตหนนั้น ชักนำให้ฉันโคจรมาพบกับ ‘เขา’ ชายผู้เป็นจุดด่างพร้อยเดียวในชีวิต เขาทั้งบีบบังคับ ต้อนให้จนมุม แล้วท้ายที่สุดก็ครอบงำจิตใจของฉันเอาไว้ “ทำไมต้องเป็นฉัน” เขายิ้ม “บอกแล้วไงว่าผมชอบร่างกายของคุณ” “แต่ฉันไม่ได้ชอบคุณ” น้ำเสียงของฉันเบาโหวงและอ่อนระโหย
บุญพาวาสนาส่งให้ฉัน ‘ชลลี่’ จับพลัดจับผลูได้รับข้อเสนองาม ๆ ให้มาเป็นพี่เลี้ยง สวัสดิการก็ดี๊ดี มีที่อยู่ให้พร้อม เงินเดือนสูง แถมโบนัสให้จุก ๆ อีก 1 ล้านบาท แน่นอนว่าคนขาดแคลนด้านการเงินอย่างฉัน($..$) ก็ต้องรีบตะครุบข้อเสนอไว้ แต่แล้วความฝันของฉันก็ต้องสลาย
‘ไอ้กองสิ่งปฏิกูลเดินได้’ คือคำที่ลอยขึ้นมาในสมองฉันทุกครั้งที่เห็นหน้า ‘เก็ท’ เพื่อนร่วมคณะผู้แสนจะโฉด สถุล และหน้าม่อ นอกจากลักษณะภายนอกเขาจะดูไม่เหมาะกับอาชีพอัน ทรงเกียรติอย่างแพทย์แล้ว การเรียนเขายังเอาแค่พอผ่าน รักษาคนไข้ก็ได้แค่พอประมาณ…เป็นหมอระดับมาตรฐาน(ต่ำ)ที่แสนน่าหมั่นไส้
เรื่องราวของเราเริ่มต้นจาก ‘จดหมาย’ ไม่กี่ฉบับ “ผมรู้ว่าผมยอมตายแทนคุณได้” “…” “เพราะผมรักคุณ” ทั้งที่พยายามบอกตัวเองว่าไม่ใช่ — สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความรัก แต่ท้ายที่สุดก็ต้องยอมรับว่าต่างฝ่ายต่างหลงรักกัน และเราผูกพัน… ในระดับที่เราเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันมากมายถึงเพียงนี้ได้ยังไง
เมื่อฉันและน้องรหัส ตัดสินใจทำความผิดครั้งยิ่งใหญ่อย่างชนแล้วหนี ทิ้งให้ช่างจนๆ รับเคราะห์จ่ายค่าซ่อมสามแสนกว่าบาทแทน ตอนแรกก็คิดว่ารอดแล้วแหละ แต่ไหงวันต่อมากลับ…
‘ราฟาเอล โรมาโนว่า’ ชื่อนี้ฉันจำได้ขึ้นใจเลย ไม่เข้าใจว่าผู้ชายบ้าดีเดือดแถม ยังเจ้าชู้สุดขอบโลกนั่นจะมาตามกัดฉันไม่ปล่อยทำไมกัน …ทั้งที่มีผู้หญิงอยู่รอบตัวเขาตั้งเยอะแต่เขาดันจงใจเข้ามาใกล้ฉัน แถมยังขู่เข็ญกันสารพัด มากกว่านี้ฉันจะไม่ทนแล้วนะ! ฉันก็ได้แต่คิดล่ะ เอาเข้าจริงไม่รู้ทำไมฉันถึงต้องทำตามคำสั่ง…
‘เบอร์นาติ อเกร่า’ คือชื่อของฉัน มันฟังดูโคตรจะยุโรปเลยใช่ไหม… แต่เปล่าหรอกฉันมีเชื้อเอเชียเต็มร้อยแต่ดันถือสัญชาติอังกฤษ ฉันมาเรียนทุกวันด้วยสภาพที่หัวฟูเป็นยัยเพิ้ง แถมสวมแว่นตาอันใหญ่เท่าฝาบ้าน ชีวิตของฉันก็สงบดีอยู่หรอกถ้าไม่ใช่ว่าคืนหนึ่งฉันถอดแว่นแต่งสวยไปดื่มกับเพื่อน แล้วดันไปเจอกับ ‘เลสลีย์ ชาง’
‘ผมจะแต่งงานกับเธอครับ’ ประโยคสั้นง่ายได้ใจความ จากปากคนที่เพิ่งเจอหน้ากันแค่สองครั้ง ทำฉันหัวหมุน เพราะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น ฉันจึงถูกผู้ชายหล่อล่ำกล้ามโต แต่มีรังสีของความเจ้าเล่ห์แฝงอยู่อย่าง ‘พี่เอิร์ธ’ บังคับให้มาเป็นเจ้าสาวแบบมีเงื่อนไข แรกๆ เราก็ตกลงกันซะดิบดี แต่ไหงเขาถึงได้หาทางแหกกฎ
“พรีมรักคุณเบียร์” อยากบอกแบบนี้ซ้ำ ๆ “รักจนไม่รู้จะรักยังไงแล้ว” “ผมรู้” ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดตรงข้างแก้ม “และคุณก็จะรักตลอดไปด้วย”
อะไรจะเกิดขึ้นกับเด็กเตลิดหนีออกจากบ้านอย่างฉันแล้วดันหนีออกมาโดยไม่มี อะไรติดตัวมาสักอย่างนอกจากรถรุ่นโบราณและ บัตรเครดิตที่โดนพ่ออายัติซะด้วย ที่ซวยกว่านั้นดันมาเจอไอ้หน้าหมีตอนที่อนาถสุดๆแบบนี้อีกเนี่ยนะ! แล้วแบบนี้ฉันจะไหวเหรอเนี่ย! ก็ไอ้หมีมันดันมาทำดีแบบนี้กับฉัน
ฉันสอบติดมหาวิทยาลัยรัฐชื่อดังได้ แต่เรียนไปได้ไม่เท่าไหร่ ก็ต้องออกจากมหาวิทยาลัยมาหางานทำ โดนบีบบังคับจากญาติให้หาเงินสารพัดวิธี จนได้พบกับผู้ชายที่เหยียบย่ำศักดิ์ศรีอย่างไม่มีชิ้นดีในวันนั้น… ชีวิตของฉันก็เปลี่ยนไปตลอดกาล
“ไม่ว่าความทรงจำของผมจะหายไปอีกกี่ครั้ง” คุณไวน์ใช้ปลายนิ้วเกลี่ยเส้นผมจากข้างแก้มของฉัน ขึ้นทัดใบหู “ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ผมจะตกหลุมรักก็ยังเป็นคุณ”
‘โซ่’ ความหมายก็ตรงตัวอยู่แล้วว่าหน้าที่คือ ‘ล่าม’ นั่นแหละ… สิ่งที่เขาทำกับฉัน ทั้งที่เป็นแบบนั้นแต่ทำไมหัวใจกลับสั่นไหวรุนแรงขึ้นทุกครั้งที่ได้เจอก็ไม่รู้เหมือนกัน
เพราะความจำเป็นมันบังคับ ทำให้ ‘หญิงเด่น’ ลูกสาวนายพลคนแมนอย่างฉัน ต้องสวมบทเมียจำเป็นของนิสิตแพทย์อินดี้ ผู้ทำผมสีบลอนด์เงิน แถมมียานพาหนะคู่ใจคือมอเตอร์ไซค์คันโตอย่าง ‘เฮียจี’ ตอนแรกๆ ก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก แต่ไหงผ่านไปสักพักฉันดันไปใจเต้นตึ๊กตั๊กกับเขาได้ล่ะเนี่ย!
จากที่เคยคิดว่า ‘เกลียดแทบตาย’ แต่สุดท้ายเขากลับกลายมาเป็น ‘ทุกอย่างในชีวิต’
