รณกร ไม่เคยดีใจที่มี ฐานัส เป็นคู่หมั้นในวัยเด็ก เขาไม่เคยยินดีที่ถูกเพื่อนร่วมชั้นล้อเลียนเมื่ออีกฝ่ายมายืนรอเขาที่หน้าห้องเรียนทุกวัน เขาไม่เคยมีความสุขที่ถูกคนรอบข้างติฉินนินทาว่าเข้าหาอีกฝ่ายเพราะเงินทองที่ล้นฟ้าของตระกูล ถึงอย่างนั้น รอยยิ้มของฐานัสยังคงเป็นสิ่งที่ทำให้เสียงของคนทั้งโลก
“…สำหรับของขวัญวันเกิดแกนะปราณ เจ้ซื้อคอร์สลดน้ำหนักขัดสีฉวีวรรณให้แล้วนะยะ นี่เจ้อุตส่าห์ควักเนื้อตัวเองให้น้องชายสุดที่รักได้แต่งสามีเข้าบ้านเลยนะ” ฮะ? “แกจะได้เลิกเอาแต่มองตามคุณชายวิทย์กีฯ ตาละห้อยแล้วกล้าเด็ดดอกฟ้ากับเขาซะที บอกตรงๆ ลำไยว่ะ” อะไรนะ?
ชีวิตของ ‘รชต’ ไม่อาจเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ และเขาคิดจริงๆ ว่าชีวิตอันแสนสงบสุขและจืดชืดของเขาจะเป็นเช่นนี้ไปตลอด จนกระทั่งวันที่เขาก้าวเข้าไปในสำนักงานนักสืบแห่งนั้น ตามคำไหว้วานของเจ้านายของเขา ชีวิตของกฤตพจน์นั้นเรียกได้ว่าเป็นนิยามของคำว่าสมบูรณ์แบบ เขาเกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวย
ตั้งแต่วันที่ได้เห็นคนคนนั้นขึ้นไปรับรางวัลบนเวทีในวัน เขาก็ไม่อาจละสายตาจากอีกฝ่ายได้ ตลอดเวลาสี่ปีที่ผ่านมา ‘แว่น’ ประพฤติตนประหนึ่งเงาแฝงกายไปตามสภาพแวดล้อมรอบกายของอีกฝ่าย เพียงเพื่อจะได้ชื่นชมชายที่เป็นที่หมายปองของคนทั้งมหาวิทยาลัยอยู่ห่างๆ แค่ได้เห็นหน้าของ ‘พี่ต้นกล้า’ เขาก็รู้สึกว่า…
อยากจะตามไปรับใช้คุณชายใหญ่ตั้งแต่วันแรก สำนักเซียนกลับมีกฏกำหนดอายุผู้ติดตามเสียนี่ หนึ่งปีผ่านไป ‘เจียงจื่อหลิง’ ที่เพิ่งผ่านสิบเจ็ดฝนครบถ้วนบริบูรณ์ หมายมั่นปั้นมือจะติดตามไปรับใช้คุณชายใหญ่ของตระกูลหลิว ที่ฝากตัวเป็นศิษย์ของสำนักเซียนเยี่ยนซา แต่ทำไมสำนักเซียนที่เขาก้าวเข้ามานี้
ตลอดยี่สิบเอ็ดปีที่ผ่านมา นลินเรียนรู้ที่จะมีชีวิตอยู่ในโลกอันโหดร้ายนี้ตามลำพัง แต่เมื่อโชคชะตามอบเจ้าตัวน้อยในท้องมาให้เขา เขาก็ยินดีที่จะฝ่าฝันมันไป พร้อมกับมือที่โอบอุ้มเจ้าตัวน้อยนี้เพียงลำพัง โดยเฉพาะเมื่อเขาไม่รู้จักแม้แต่ชื่อของคนคนนั้น คงเป็นการยากที่เขาจะได้พบเจอกับอีกฝ่ายอีกเป็นครั้งที่สอง
