บางครั้งความรักดีๆ ก็อยู่ใกล้แค่นี้ …ห่างไปไม่ถึงหนึ่งปีแสง เพราะแม่ชอบอ่านเทพนิยาย จึงได้ตั้งชื่อเล่นแสนยาวให้ฉันว่า ‘ทิงเกอร์เบลล์’ ฉันเป็นมนุษย์ที่มีพลังแง่บวกเต็มเปี่ยมและยังมีรอยยิ้มร่าเริงจนได้ฉายาว่าปลาฉลาม แต่แล้ววันหนึ่งก็มีใครบางคนซึ่งทำให้ฉลามตัวนี้กลายเป็นสัตว์ขี้อาย เพียงเราได้คุยกันผ่านระเบียง
‘ในโลกอันแหลมคมและโหดร้ายนี้ ฉันไม่จำเป็นจะอยากได้ยินเสียงใด เพราะสิ่งเดียวที่ฉันสนใจมีแค่เธอ’ ‘คล้ายเดือน’ หญิงสาวอายุ 19 ปี ผู้มีอาการของโรคย้ำคิดย้ำทำ (OCD) และโรคเครียดหลังเจอเหตุการณ์สะเทือนใจ (PTSD) ในทุก ๆ วันเธอคิดมาก… ในทุก ๆ วันเธอต้องนอนเปิดไฟ
เพียงได้เจอตัวจริงครั้งแรก แล้วสบเข้าไปในดวงตาคู่นั้น ความทรงจำในอดีตเมื่อสิบปีก่อนของฉันที่เลือนรางก็ผุดขึ้นมา ฟ้องว่าเธอน่าจะเป็นผู้ที่ทำร้ายจนฉันเกิดรอยแผลแบบนี้ แต่…ทั้งที่ภาพความทรงจำมันเป็นแบบนั้น ทำไมกันนะ แค่ได้สัมผัสเธอเพียงนิดหรืออยู่ใกล้กัน จิตใต้สำนึกของฉันกลับร้องบอกว่าเธอคือความปลอดภัย
ฉันย้อนเวลากลับมาจากเมื่อสิบนาทีที่แล้ว เพื่อจะได้ตกหลุมรักเธอมากขึ้นกว่าครั้งก่อน ฉันคือ ‘จัตวา’ ผู้หญิงธรรมดาๆที่สามารถควบคุมเวลาของใบโลกนี้ได้ อ้อ ที่ว่าธรรมดา คือด้านหน้าตาและภาพลักษณ์นะ ไม่ใช่ความสามารถพิเศษ ตัวฉันมีความตั้งใจอยากเป็นทนายความเพื่อชีวิตและการเงินที่ดีขึ้น
คุณ ‘ออกแบบ’ คือผู้หญิงที่ทำให้ฉันหลงใหลเข้าไปในโลกของ BDSM เธอทำให้ได้รู้ว่าแท้จริงแล้วมันไม่ได้น่ากลัวเลยสักนิด แต่กลับเต็มไปด้วยความงดงามและความไว้ใจกันและกัน ทั้งเชือกที่พันธนาการอยู่บนเรือนร่าง สถานะดอมกับซับในการเพลย์บทบาท และห้องเก็บอุปกรณ์ซึ่งเราเรียกชื่อว่าพาราไดซ์…
Side Story จาก ‘คุณในอาณัติ’ และอีก 3 เรื่องสั้น – Three Seven Twenty-one อาจารย์คะ… อาจารย์วัย 37 กับนักศึกษาปีสามอายุ 21 – Just Friend? เกี๊ยวกุ้งเป็นมากกว่าเพื่อน เมื่อคู่อริข้างบ้านจะเป็นมากกว่าเพื่อน – You are my favorite color เพราะเธอคือสีโปรด เจ้าหญิงอเล็กซ์และเลขานุการคนสนิท
‘ผู้หญิงคนนั้นย้อนเวลากลับมาจากอาทิตย์ที่แล้ว…เพื่อกุมมือพาฉันเดินข้ามทางม้าลาย’ 7 ปีก่อน ฉัน ‘เกลียวคลื่น’ ถูกผู้หญิงคนหนึ่งช่วยเหลือเอาไว้ในวินาทีคาบเส้นระหว่างความเป็นความตาย เธอผู้นั้นคือนักศึกษาแพทย์ที่มีความสามารถในการควบคุมเวลาได้ และเลือกจะยื่นมือเข้ามาทำให้ฉันยังมีลมหายใจ
