ครอบครัว

ความรักสำหรับผม ได้ตายไปพร้อมกับใครบางคนในอดีต แต่เมื่อผมได้พบเธอ หัวใจซึ่งถูกแช่แข็ง ก็เต้นระรัวขึ้นมาอีกครั้ง จะตกหลุมรักได้อย่างไร หากว่าผมยังหวาดกลัว

ท่านหญิงมู่หมิงฮวาผู้มีแต่ข่าวลือว่าช่างร้ายกาจ โชคร้ายกลับความจำเสื่อม จำสามีและบุตรชายของตนเองมิได้… นางไปก่อคดีอะไรเอาไว้หนอ สามีของนางและตระกูลของเขาจึงเกลียดชังกันเหลือเกิน แต่ก็ช่างเถิด นางยังมีชงเอ๋อร์ บุตรชายตัวน้อยน่ารักคอยอยู่เคียงข้างทั้งคน กอดเจ้าก้อนนุ่มนิ่ม แสนอบอุ่นมีความสุขนัก

เพราะอารมณ์ชั่ววูบและขาดการยั้งใจในอดีต ทำให้ก่อเกิดสายสัมพันธ์ของท่านประธานหนุ่มเอาไว้ ลูกชายก็จะเอา! เมียก็อยากได้คืน! “กุนพ่อคร๊าบ อุ้มหนูหน่อย” “หนูเรียกลุงว่าพ่อหรือครับ” “กุนแม่เรียกแล้ว หนูไปหากุนแม่ก่อนนะ” “เดี๋ยวก่อนหนู อย่าเพิ่งไปคุยกับลุงก่อน ยังไม่ได้ถามชื่อเลยว่าหนูชื่ออะไร”

เพราะวันนั้นมองข้ามความสำคัญของเธอไป วันนี้เขาจึงทำได้เพียงแค่มองดูเธอกับลูก ในสถานะอื่น ที่ไม่ใช่พ่อ “ผมจะถามคุณอีกครั้ง ว่าในวันที่ผมกำลังจะล้ม คุณจะไม่อยู่กับผมอีกต่อไปใช่มั้ย” “คุณจะให้ฉันอยู่ด้วยทำไม ในเมื่อข้างกายคุณตอนนี้มีช่อฟ้า เลขาคนเก่งประกบอยู่แล้ว หรือคุณอยากจะให้มีผู้หญิงสองคน

รินทร์รดาสาวน้อยวัย 18 ที่พึ่งจบมัธยมปลายได้หมาดๆ ความผิดพลาดในคืนนั้นทำให้เธอท้อง ท้องโดยที่คนเป็นต้นเหตุไม่เคยรับรู้ เพราะเขาคนนั้นได้บินข้ามไปอีกทวีปหนึ่งแล้ว ทั้งฐานะและชาติตระกูลที่ไม่อาจเทียบกันได้ ทำให้รินทร์รดาปิดปากเงียบไม่เคยบอกว่าใครเป็นพ่อของลูกในท้อง ได้แต่ก้มหน้าก้มตาทำงานเลี้ยงลูก

ร่างหนานอนไม่ได้สติ แม้ว่าตอนนี้เขาจะโดนจับเปลื้องผ้า เช็ดตัวเอาคราบสกปรกออก ทำแผลด้วยยาหมดอายุ แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะตื่นขึ้นมาแต่อย่างใด เป็นเวลากว่าตีสาม ผักบุ้งทำทุกอย่างจนเสร็จ และทำแผลให้ชายคนนั้น เธอนั่งเท้าคางมองอีกฝ่าย พลางคิดว่าตนคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่ที่ช่วยชายคนนี้ไว้ ในกระเป๋าไม่มีเงินสักบาท! 

“เจ้ายอมให้ตนเองตกอยู่ในสถานะหญิงที่แต่งงานแล้ว ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รู้สึกยินดีเช่นนั้นน่ะหรือ? ถ้าหากวันหนึ่งเจ้าเจอบุรุษที่ตนเองพึงใจ จะทำเช่นไร?” “หากข้าต้องการแต่งเซียนกุ้ยหลันเข้ามาเป็นฮูหยินรองเจ้าจะยอมหรือไม่?” “ข้าย่อมไม่มีปัญหาเจ้าค่ะ เพราะข้าและท่านแต่งงานกันแค่ในนามเท่านั้น ขอเพียงแค่เบี้ยหวัด

คิรากรเหยียดยิ้มมองใบหน้าหวานกลับด้วยสายตาเป็นประกาย เขารู้ว่าที่เธอทำเพราะอยากป่วนประสาท “ถ้าจะกลับมาเปิดศึกแย่งลูกกับพี่ พี่บอกเลยนะว่ามันไม่ง่าย” เขาจับมือที่ป่วนอยู่บนอกเอาไว้ ก่อนจะตวัดมองด้วยสายตาคาดโทษ “เดี๋ยวก็รู้ค่ะว่ามันจะง่าย…หรือไม่ง่าย ในเมื่อลูกแค่คนเดียวพี่ยังไม่มีปัญญาเลี้ยงแกได้

ค่ำคืนแรกของปารมิตาและปรินทร์เกิดจากความริษยาของเพื่อน มันคือตราบาป และยังสร้างโซ่เวรีคล้องเธอกับปรินทร์เข้าด้วยกัน ทั้งที่สองครอบครัวเป็นศัตรูทางธุรกิจกันมาหลายรุ่น… หากโซ่เวรีนี้เอง ที่จะทำทั้งสองกลับมารักกัน และฝ่าฝันอุปสรรคไปด้วยกัน