นิยาย/การ์ตูน แนวคลุมถุงชน พระเอกโดนบังคับให้แต่งงาน นางเอกโดนบังคับให้แต่งงาน
เมื่อเสือร้ายอย่าง อติรุจ ถูกกฎแห่งกรรมลงโทษจนลืมว่าตัวเองเคย เลว มากแค่ไหน คุณอาภาผู้เป็นแม่จึงจับลูกชายแต่งงานกับ อรอินทุ์ หลานสาวสุดที่รักเพื่อจบปัญหาในอดีตของเขา เมื่อยัยตัวแสบต้องมาแต่งงานกำมะลอกับผู้ชายที่เธอแสนจะเหม็นเบื่อขี้หน้าเป็นที่สุด ปฏิบัติการปั่นหัว+กลั่นแกล้งคู่ปรับตลอดกาลจึงบังเกิด
ชีวิตที่เคยสงบสุขของ ‘อณิษฐา เอื้อวิรุณฤทธิ์’ เป็นอันต้องจบสิ้น เมื่อ ‘ปริตต์ เพกซ์ตัน’ โผล่พรวดเข้ามาในชีวิตพร้อมปัญหามากมายที่ดึงเอาหล่อนเข้าไปพัวพัน สองวันหลังจากที่เจอกัน หล่อนก็ต้องจำใจเซ็นทะเบียนสมรสกับชายหนุ่ม… เพียงเพราะเกมส์สืบทายาทบ้าบอของตระกูลเขา!
วันแรกของการเปลี่ยนสถานะจาก ‘โสด’ เป็น ‘สมรส’ ช่างเป็นอะไรที่น่าจดจำ ดูสิ! เจ้าบ่าวยืนกอดอกมองมาตาเขียวเชียว “เก็บพวกตุ๊กตาเน่าๆ ของเธอออกไปเตียงฉัน!” “ไม่! นี่ก็เตียงหนูเหมือนกัน ถ้าไม่พอใจ เชิญไสหัวไปนอนที่อื่น” “อย่าท้าทายอำนาจฉัน! ” “อำนาจ อำนาจอะไร? ทำไม.. พี่จะปล้ำหนูเหรอ”
ม่านแก้ว เด็กสาววัยใสต้องถูกส่งมาแต่งงาน กับผู้ชายที่แสนจะเย็นชากับหล่อนที่สุด เพราะต้องนำเงินไปรักษาพ่อที่ป่วยอยู่ ข้อตกลงลับ ๆ จึงเกิดขึ้น โดยคนเป็นสามีจ้างให้หล่อนเป็นภรรยาแค่ในนาม
ด้วยความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นของสองตระกูลที่อยากจะเป็นทองแผ่นเดียวกัน งานวิวาห์ระหว่าง ‘อังกูร’ กับ ‘ปวีรา’ จึงถูกจัดขึ้นท่ามกลางความปลื้มปีติของสองครอบครัว แม้ทั้งคู่จะไม่เต็มใจ…เหรออออ! No ค่า! การคลุมถุงชนครั้งนี้ถูกใจปวีราสุดๆ เธอหลงรักอังกูรหรือ ‘พี่พร้อม’ มาตั้งแต่เด็ก โชคครั้งนี้ช่างดีเสียยิ่งกว่าถูกหวย
‘กวินทร์’ คือผู้ชายที่ทำให้ฉันแอนตี้ความรักและคนหล่อ เหมือนโชคชะตาดันเล่นตลก… เมื่อคุณปู่เดินมาบอกว่า ต้องการให้ฉันหมั้นหมายกับหลานชายของเพื่อนสนิท ทั้งที่คิดว่าเรื่องมันแย่มากพออยู่แล้ว แต่มันกลับแย่ยิ่งกว่า เมื่อหลานชายของเพื่อนสนิทคุณปู่ที่ว่านั้น คือคนที่ทำให้ฉันเกลียดความรักมาถึงทุกวันนี้
เธอรักแอบรักเขา และเลือกเขาเป็นเจ้าบ่าวเพียงคนเดียวในชีวิต แต่… เขาไม่ได้รักเธอเลย หัวใจของเขาโยนทิ้งลงในหุบเหวไร้รักไปนานแล้ว “อ๊ะ… พี่ใหญ่จะทำอะไรคะ…” “เข้าหอกับเธอไง” “เข้า… เข้าหอ?” “ก็ในเมื่อมันเป็นคืนแต่งงานของเราสองคน หรือว่าเธอคิดว่าการแต่งงานของเรา จะไม่มีการเข้าหอ”
“เราห่างกันสักพักเถอะ” อะไรนะ!!! เตวิษาอึ้งไป พี่รงพูดว่าไงนะ เธอหงุดหงิดจนคิดจะทิ้งเขาก็ใช่ แต่ว่าพอถูกชิงบอกเลิกก่อนเช่นนี้จะไม่ให้ตกใจจนพูดไม่ออกได้อย่างไรกัน “ไม่ต้องห่างแล้ว! ห่างไปก็เสียเวลา หย่าเลยดีกว่า ไปหย่ากัน” “พูดอะไร!” “พี่มีคนอื่นใช่ไหม” “ไม่!”
“เจ้ายอมให้ตนเองตกอยู่ในสถานะหญิงที่แต่งงานแล้ว ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้รู้สึกยินดีเช่นนั้นน่ะหรือ? ถ้าหากวันหนึ่งเจ้าเจอบุรุษที่ตนเองพึงใจ จะทำเช่นไร?” “หากข้าต้องการแต่งเซียนกุ้ยหลันเข้ามาเป็นฮูหยินรองเจ้าจะยอมหรือไม่?” “ข้าย่อมไม่มีปัญหาเจ้าค่ะ เพราะข้าและท่านแต่งงานกันแค่ในนามเท่านั้น ขอเพียงแค่เบี้ยหวัด
เพราะความผิดพลาด จึงทำให้นาง ซูจือหลิง ต้องแต่งเข้าจวนแม่ทัพ ให้แม่ทัพพิทักษ์แดนใต้ เพื่อรอวันหย่า “เจ้ามิคิดหรือว่า ตอนนี้บุตรของข้าอาจจะกำลังฝังอยู่ในตัวเจ้า” หยางโม่เหยียนที่มองใบหน้างามของสตรีอวดดีที่ซีดขาวสลับแดงก่ำ อย่างเจ้าเล่ห์
วันนี้เขานัดญาดาลักษณ์มาหย่า… แต่เขากลับมาผิดเวลาไปหกชั่วโมง ส่วนญาดาลักษณ์นะหรือ…มาตรงตามนัด… เป๊ะ! อันที่จริงปรเมศวร์มาถึงสำนักทะเบียนตั้งแต่แปดโมงเช้าแล้ว เขาแค่ไม่โผล่หน้าออกมาให้เมียเห็น ช่วงสามเดือนมานี้ไม่รู้เขาเป็นอะไร เห็นญาดาลักษณ์ยิ้มแย้มให้คนอื่นทีไรรู้สึกอยากจะหย่า
ธันวา ขัดใจมารดาตัวเองไม่น้อย ที่ยื่นมือเข้าไปช่วยหญิงสาวเจ้ามารยาคนนั้น ผู้หญิงประเภทที่เขาเกลียดที่สุด แม้แม่ของเขาจะใจดีเหมือนนางฟ้านางสวรรค์ แต่ อารยา จะได้รู้ซึ้งถึงคำว่า นรกมีจริง หรือหนี้ครั้งนี้จะทำให้ อารยา ยอมกลืนน้ำลายตัวเอง แลกคืนอิสรภาพด้วยไฟรักไฟสวาทที่ชายหนุ่มเป็นคนก่อมันขึ้นมา…
ก้องทวีป จิตกรหนุ่มติสแตก มีความรักฝังใจในอดีต อันดามัน หญิงสาวแสนห้าวคู่กัดของเขา แต่โชคชะตาทำให้เขาและเธอต้องแต่งงานกัน อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อคนไม่ชอบหน้ากันต้องมาอยู่ร่วมบ้านหลังเดียวกัน ความหื่น ฮา บ้า รั่ว และการเอาชนะจึงเกิดขึ้น
“งานหมั้นจะเป็นเพียงความลับของเราสองคนค่ะ” “ไม่จำเป็นอย่าใส่แหวน” “ค่ะ ลินจะใส่เฉพาะตอนเจอผู้ใหญ่ค่ะ” “ถ้าคนอื่นรู้ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน” เพราะความผิดพลาดทำให้ฉันต้องกลายมาเป็นคู่หมั้นลับๆ ของพี่วิลเซอร์ แถมยังได้ย้ายข้าวของมาอยู่กับเขาเพราะเหตุผลบางอย่าง แต่ความใกล้ชิดทำให้ฉัน
เพลย์บอยหนุ่มอย่างเขาไม่มีวันที่จะมอบหัวใจให้ผู้หญิงคนไหน เมื่อเป็นอย่างนั้นแล้ว นางบําเรออย่างเธอจึงทําทุกทางเพื่อกีดกัน ‘พ่อที่ไร้หัวใจ’ ไม่ให้ได้เห็นหน้าลูก และไม่ให้เข้าใกล้… ในวันที่ ‘เธอคลอดลูกที่โรงพยาบาล’ เป็นการแก้แค้น!
