ท่านแม่ทัพ

“เสี่ยวฮัว ถูลงข้างล่างอีก” มือของเสี่ยวฮัวถูลงไปที่แผ่นหลังงาม “ดีมาก” หญิงสาวลืมตาขึ้น “พอแล้ว” จากนั้นนางก็หันหน้ามาทางสาวใช้ “ท่านแม่ทัพ” หญิงสาวอ้าปากค้างขึ้นมาทันที ทำไมไม่ใช่เสี่ยวฮัว ดวงหน้างามพลันแดงซ่าน คนที่ถูหลังให้นางคือเซียวอี้ หาใช่เสี่ยวฮัว “พอแล้วรึ” เซียวอี้เอ่ยถามอย่างกวน ๆ

“เจ้าไม่ชอบข้า ข้าไม่ชอบเจ้า ในเมื่อเราต่างไม่ชอบหน้ากัน ไม่จำเป็นต้องมีความสัมพันธ์ใดๆ ให้ลำบากใจ วันหนึ่งหากเจ้าต้องการหรือพอใจแล้ว เจ้าสามารถหย่ากับข้าได้ตามต้องการ” นั่นคือคำพูดของเซวียนเหวินเจี้ยนตอนที่กล่าวกับหวงฉิงหยาง หลังจากขอให้นางแต่งงานกับเขาเพื่อแก้แค้นอดีตคนรัก

หลังพิธีสมรสพระราชทาน หลี่ชีฉือกับฝูถิงต้องแยกจากกันราวกับห่างไกลพันลี้ นางต้องอยู่นำตำหนักกวงอ๋อง เขาต้องอยู่คุ้มครองไพร่ฟ้าราษฎรทางเหนือ แต่แล้วแข็งแกร่งเพียงใดก็ยังคงต้องการการปกป้อง หลี่ชีฉือดั้นด้นฝ่าความทุรกันดารแสนทารุณขึ้นมาหาเขา ใครจะรู้ว่าจวนผู้บัญชาการกองทัพพิทักษ์อุดรที่ยิ่งใหญ่ภายในกลับกลวงโบ๋

มีวาสนาเกิดเป็นถึงองค์หญิงอีกทั้งยังเป็นธิดาที่ฮ่องเต้รักที่สุด ถึงจะอกหักซ้ำอกหักซ้อนก็ตาม แต่นึกไม่ถึงเลยว่าชีวิตหลังสงครามการก่อกบฏ นางจะกลายมาเป็นเพียงอนุธรรมดาคนหนึ่งของแม่ทัพต่างแคว้น

‘เฉินอวี้หราน’ ตั้งใจจบชีวิตตัวเองบนสะพานข้ามแม่น้ำใหญ่ แต่ทำไมลืมตาขึ้นมาอีกทีถึงได้กลายเป็นองค์หญิงตัวประกอบปลายแถวที่มีชื่อเหมือนตัวเองเสียอย่างนั้น แถมยังถูกจับไปเป็นสัตว์เลี้ยงของแม่ทัพปีศาจอีกต่างหาก! ‘หานเซ่อ’ แม่ทัพปีศาจผู้ฉาวโฉ่ในเรื่องกาม ตัวละครในนิยายที่ถูกสร้างขึ้น

หลินจวินยวนไท่จื่อจำได้ว่า ตนต่อสู้กับศัตรูจนตกลงไปจากหน้าผา แต่พอฟื้นขึ้นมาพบว่าตนนอนอยู่ในตำหนักบูรพาของตัวเอง ทว่า…ไม่กี่เดือน เขามีเหตุให้ต้องออกไปสู้รบเพื่อบ้านเมืองอีกครั้ง แต่เมื่อกลับวัง…เขาพบเด็กชายผมสีแดงดุจโลหิตเช่นเดียวกับตน ผู้เรียกเขาว่า “ท่านพ่อ” ว่าแต่…แม่ของเด็กเล่า!!!

หลังจากข้ามภพมาอยู่ในร่างองค์หญิงอมโรคที่ป่วยตายตอนอายุห้าปี ‘เจียวเหยียนซี’ ตั้งใจใช้ชีวิตต่อไปในร่างขององค์หญิงที่ถูกลืมอย่าง ‘กู้เหยียนซี’ อย่างมีความสุขอยู่ในตำหนักร้างของวังหลวงตราบสิ้นชีพ หากไม่ติดว่าจู่ ๆ กลับมีราชโองการสั่งจากเบื้องสูงลงมา ให้นางได้สมรสตบแต่งเป็นฮูหยินเอกของ ‘จื่อหวงกงซื่อจื่อ’

องค์หญิงสิบสามสตรีผู้ไร้ตัวตนในวังหลวง ด้วยอุบัติเหตุทำให้นางต้องแต่งงานกับหยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มคุณสมบัติเพียบพร้อมที่พี่หญิงใหญ่ของนางหมายตาเอาไว้ ความขัดแย้งจึงเกิดขึ้นเมื่อนางกลายเป็นน้องสาวเนรคุณที่แย่งคนที่พี่สาวรัก จะทำอย่างไรเมื่อเบื้องหลังของนางมีความลับซุกซ่อนอยู่

หนึ่ง รักจริงแท้ หากแม้นมิเห็นค่าอาจสูญเสียตลอดกาล ครั้นยามมีอยู่ไม่เห็นคุณค่า อยู่ตรงหน้ามิเห็นโอกาส ยามสูญไปร่ำร้องเพียงใด มิอาจหวนคืน เหตุผล หรืออารมณ์ คุณธรรมหรือความกตัญญู หากการตอบแทนบุญคุณ ต้องแลกมาด้วยหยาดโลหิตของผู้บริสุทธิ์แล้วไซร้ ความกตัญญูจะถือเป็นคุณธรรมอยู่หรือไม่

วาสนารักพานพบ ผูกพันธนาการดวงใจทั้งสองไว้ทุกชาติภพ ชีวิตนี้นางเป็นเด็กสาวชนบท ลู่ชิง มีครอบครัวที่น่ารักอบอุ่น ครอบครัวทำนา ยากจน นางจะทำให้ทุกคนได้กินอิ่มนอนอุ่นด้วยสมองและสองมือของนาง แต่ใครให้วาสนารักพันธนาการด้ายแดงเข้ากับแม่ทัพหนุ่มผู้เย็นชา ยากที่จะแยกจากกัน

เมื่อแดนมนุษย์เกิดอาเพศ เทพจึงต้องจุติลงมา หยางซีเย่ บุตรสาวคนที่ห้าของตระกูลหยาง บิดาไม่รักอีกทั้งยังโดนกลั่นแกล้งจากพี่น้องต่างมารดา นางถูกจับตัวใส่เกี้ยวสีแดงส่งไปแต่งงานแทนพี่สาวคนโต ทั้งๆที่นางยังไม่ถึงวัยปักปิ่น ไม่นานก็เกิดสงครามขนาดย่อมกลางเมืองหลวงแคว้นฉิน เซี่ยจินเซิน รองแม่ทัพผู้เป็นสามี

เมื่อฉีฉีสาวขายบริการถูกแขกทรมานจนตาย วิญญาณจึงถูกส่งมาเกิดใหม่ หลินหว่านเอ๋อร์คนเก่าคงรู้แล้วว่าความอดทนของตนนั้นช่างไร้ค่า กับคนที่ไม่มีใจถึงแม้ว่านางจะพยายามอย่างไรเขาก็ยังคงไร้ใจอยู่ดี ยังดีที่ยังคิดได้ แต่ก็เหมือนว่านางจะคิดได้ช้าเกินไปหน่อย! ข้าจะใช้ชีวิตนี้เผื่อเจ้าให้เอง!