นิยาย/การ์ตูน ที่พระเอกนิสัยร้ายๆ เป็น Bad Boy โหด โฉด ใจร้าย ปากร้าย ดิบ เถื่อน ห่าม เย็นชา เจ้าเล่ห์ เจ้าแผนการ จอมวางแผน ฯลฯ
“คุณจันทร์นี่มันอะไรกันครับ” เจ้าของหนวดเคราครอบหน้าหันไปมองคนบนพื้นแล้วหันมาถามนางจันทร์นิล ด้านหลังก็มีลูกน้องของเจ้านายอีกสองคน “นังอ้อนมันร่านไง มันมาอ่อยผัวลูกสาวฉัน ไอ้เพชรฉันยกนังอ้อนให้แกจัดการ” นางจันทร์นิลชี้นิ้วใส่ลูกเมียน้อยของสามีอย่างจงเกลียดจงชัง
เพลย์บอยหนุ่มอย่างเขาไม่มีวันที่จะมอบหัวใจให้ผู้หญิงคนไหน เมื่อเป็นอย่างนั้นแล้ว นางบําเรออย่างเธอจึงทําทุกทางเพื่อกีดกัน ‘พ่อที่ไร้หัวใจ’ ไม่ให้ได้เห็นหน้าลูก และไม่ให้เข้าใกล้… ในวันที่ ‘เธอคลอดลูกที่โรงพยาบาล’ เป็นการแก้แค้น!
เมื่อแก้วตาดวงใจที่เคยทะนุถนอมดุจดังไข่ในหิน กำลังถูกทำให้ด่างพร้อยด้วยฝีมือของผู้หญิงที่ไร้ยางอาย ‘นายหัวเพลิง’ หรือ ‘อัคนี โอลิเวียลา อัครเดชา’ ลูกครึ่งเลือดผสม ระหว่างไทย-บราซิลเลียน จึงต้องเข้ามาจัดการสะสางปัญหาด้วยการจับต้นเหตุของปัญหาอย่าง ‘นิชมล ประกายรุ้ง’ มากักขังเป็นเชลยและสั่งสอน
เพียงตะวัน เธอคือผู้หญิงที่เป็นความผิดพลาดในชีวิตของเขา ผู้หญิงเรียบๆ ไร้ซึ่งความโดดเด่นทั้งรูปร่าง หน้าตา และความสามารถ แต่การแต่งงานจำเป็นต้องเกิดขึ้นเมื่อเขาเผลอไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเธอจนตั้งครรภ์ ชีวิตครอบครัวที่เกิดจากความไม่เต็มใจจึงเริ่มต้นขึ้น จนกระทั่งโชคชะตาพรากสิ่งสำคัญไปจากเขา
เฟรดดริก ลีไลยูเชนโก เจ้าพ่อค้าอาวุธสงครามแห่งรัสเซีย ถูกลูบคมจากมาเฟียนายหน้านักค้าอาวุธข้ามชาติที่ลักลอบขาย ‘สินค้าความตาย’ ในนามของเขาให้กลุ่มกบฏ ภารกิจการตามล่าศัตรูในองค์กรอาชญากรรมจึงทำให้เขาพบเจอกับสิ่งที่ไม่คาดคิด นั่นคือแม่สาวน้อยนักพยากรณ์ตัวแสบที่แค่เขาจับมือด้วย เธอก็ทายว่า
“กูเกลียดเกย์!” เมื่อคนเกลียดเกย์อย่าง “นายทิวัตถ์” ย้ายเข้าสู่หอในและได้รูมเมทอย่าง “นายธารา” มือกลองหนุ่มรูปหล่อ ลูกเสี้ยวไทย-อเมริกันที่เดินไปทางไหน สาวๆ ก็ทอดสะพานเสริมใยเหล็กให้ ชนิดวางใจว่าอย่างมันต้องแมนแท้ และฟันดะมาแล้วครึ่งคณะ แต่แล้วความจริงก็ตีแสกกลางหน้า “อืม กูเป็นเกย์”
“พี่แทบไม่เคยได้เห็นแสงเดือนแสงตะวัน สามคืนรวด แค่นั้นยังไม่พอ เขายังไม่เคยบันยะบันยัง ซาดิสม์จิตวิตถารตลอดเวลา พี่ทนรับความเจ็บปวดบนเตียงต่อไปไม่ได้อีกแล้ว พี่มันคนโง่ ตาบอดสี เห็นขยะเปียกอยู่ตรงหน้าก็ยังคว้าเอาไปเก็บไว้ในบ้าน” : กล่าวโดย วันวิสา หึๆๆ
ชาติหนึ่ง เย่เยี่ยเซียง เคยทุ่มเททุกอย่างเพื่อความรัก ทว่าสุดท้ายทำได้เพียงมองชายที่รักยอมตายเคียงข้างสตรีอื่น จนบ้านเมืองต้องย่อยยับและล่มสลาย ชีวิตที่สองได้มาโดยไม่คาดฝัน นางกระโดดขึ้นเกี้ยวเสียสละตัวเองให้ราชาปีศาจ หรือก็คือ หลี่เหวินหรง ประมุขแห่งวังเหวินเสวี่ย เพื่อยุติสงครามที่จะเกิดขึ้นในอนาคต
ฉู่เซ่าหลิงไม่เข้าใจว่าเขาทำพลาดไปตรงที่ใด น้องชายร่วมอุทรจึงเอาใจออกหากและเป็นผู้ที่ลากเขาลงจากหลังม้าด้วยข้อหากบฏ แต่ในขณะที่ความตายคืบคลานเข้ามา ฉู่เซ่าหลิงพบว่ามีผู้คุ้มกันตัวเล็กๆ ซึ่งเขาไม่เคยรู้จักกลับยอมตายเพื่อเขา ชั่วขณะนั้นฉู่เซ่าหลิงนึกเสียดายที่เขาได้พบกับเว่ยจี่สายเกินไป
ปรวัธน์ กลับมาพร้อมความแค้น… อรภาริน ต้องถูกลากตัวมาชำระความโกรธในใจ หลังถูกเธอสลัดรักไม่เหลือเยื่อใยแล้วหันไปซบไหล่ศัตรูหมายเลขหนึ่งของเขา สองปีที่เขาตามหาแทบพลิกแผ่นดิน ในที่สุดก็เจอ…เจอเธอกำลังกอด ‘ลูกของศัตรู’ อย่างปกป้องหวงแหน ‘ลูกของศัตรู’ ไหงดีเอ็นเอถึงได้เหมือนเขาเปี๊ยบ!
ผมถูกบังคับให้ผมต้องมอบกายขายชีวิตให้เขา เพื่อใช้หนี้แทนพี่ชายที่หนีหายไป เขาคงไม่รู้ว่ามันเป็นการใช้หนี้ที่ผมเต็มใจ ผมแอบรักเขามานานแต่มันเป็นไปไม่ได้ เพราะเขาเป็นแฟนพี่ชายผม สำหรับเขาผมอาจมีความหมายไม่ต่างจากตัวแทนหรือเครื่องระบายความใคร่ แต่สำหรับผมเขาคือหัวใจและชีวิต
“ห้ามแสดงตัวว่าเป็นเมียฉัน และอย่าคิดปล่อยให้ท้องแล้วจะยื้อฉันได้ มันเป็นแค่เกม จบเมื่อไหร่เราเลิกกัน!” ข้ามฟ้าจำต้องเข้าพิธีแต่งงานอย่างไม่เอิกเกริกกับกีรยาร์ ลูกสาวของแม่บ้านที่พึ่งเสียชีวิต ก่อนเขาเดินทางกลับจากต่างประเทศไม่ทันถึงเดือน ทั้งที่ก่อนหน้าแม่ของเขาเกลียดชังแม่บ้านกับเด็กสาวคนนั้นเข้ากระดูกดำ
วันที่เธอพยายามตัดใจ เขากลับเข้ามาทำให้ใจหวั่นไหว พอเธอถลำลึก เขากลับถอย ควักหัวใจเธอมาเหยียบซ้ำ จนมันแหลกไม่มีชิ้นดี…
แดนไตรสุดเหวี่ยง งี่เง่า เอาแต่ใจ และขี้วีน เมื่อเขาต้องมาเจอกับเข็มฉัตรที่นิ่งเป็นน้ำในแก้ว แต่ฝีปากคมอย่างกรรไกร และเมื่อเขาได้เธอเป็นเมียแล้วอย่างไม่รู้ตัว ปฏิบัติการขอนอนด้วยแบบดื้อๆ จึงเกิดขึ้น
การถูกบังคับให้แต่งงานกับผู้หญิงจืดชืดเป็นแม่ชีทำให้เซซาเรออกอาการต่อต้าน และพร้อมที่จะผลักไสเธอออกไปจากชีวิตทุกขณะจิต หากแต่เมื่อแม่ ‘เมียตีทะเบียน’ หยามน้ำหน้าด้วยการเป็นฝ่ายขอหย่า จอมวายร้ายก็แทบจะอาละวาดลั่น และประกาศว่าเธอจะไสหัวไปไหนก็เชิญ แต่ต้องหลังจากที่ทำ ‘หน้าที่เมีย’
