พระเอกเป็นฮ่องเต้

กลับมามีชีวิตทั้งที ดันมาอยู่ในร่างฮองเฮามารดาของแผ่นดิน! มารดาเจ้าเถอะ! บิดาพวกเจ้าเป็นใครกัน! เมียหายใจรวยรินถึงเพียงนี้ยังไม่ยอมมาดูใจ!

บุตรีของเสนาบดีกรมโยธาธิการคนใดจะถูกท่านอ๋องน้อย ‘เว่ยฉืออวี่หยาง’ หมั้นหมาย คนทั่วทั้งเมืองหลวงก็สุดจะรู้ ทว่านาง ‘เซียวม่านหลิว’ หาทางหนีทีไล่ให้ตัวเองได้อย่างทันท่วงทีแล้ว นางปลอมตัวเป็นบุรุษปะปนไปกลับขบวนพ่อค้าเพื่อออกจากเมืองหลวง มิคาดว่าขบวนพ่อค้ากลับมุ่งหน้าไปยังทิศทางของสุสานหลวง

เพียงหญิงสาวผู้บอบบาง สามารถสั่นคลอนหัวใจอันแข็งกล้าของมังกรทอง ดังเช่นบุปผาดอกเล็ก สามารถสั่นคลอนภูผาที่สูงชัน จ้าวหลันเอ๋อเป็นเพียงเด็กสาวผู้อาภัพ มีเพียงคุณชายหัวโตผู้นั้นที่ยอมเป็นสหายกับเจ้าอัปลักษณ์เช่นนาง หากแต่โชคชะตาเล่นตลกทำให้ทั้งคู่ต้องพลัดพรากจากกัน

จ้าวอี้จิน ฮ่องเต้ผู้งามสง่าและสมบูรณ์แบบ แต่วิญญาณดันกลับกลายไปเข้าร่างลูกหมาของ ชางเฟยเฟย สตรีที่เขาชังน้ำหน้านางหนักหนา แต่โชคชะตากลับเล่นตลก ให้ข้าไปเป็นสุนัขของนาง! และแล้วเจ้าลูกหมาจะได้พบว่า สตรีที่คนทั่วหล้าเกลียดชังนั้น เนื้อแท้แล้วคือเพชรเม็ดงามที่เขาปล่อยให้หลุดมือไป

เขาคือจักรพรรดิอำมหิตที่เคยลั่นวาจาว่าไม่ต้องการมีทั้งลูกและภรรยา ส่วนนางคือสตรีในวังหลังที่ไม่ปรารถนาจะมีลูกกับบุรุษโหดเหี้ยมเช่นเขา เมื่อพบว่าตัวเองตั้งครรภ์ทั้งที่พยายามป้องกันทุกวิถีทางแล้ว นางจึงต้องพยายามหนีเอาตัวรอดจากเขาที่อาจฆ่าลูกของนางได้ทุกเมื่อ ทว่าเขากลับไม่ยอมปล่อยให้นางหนีรอดไปได้

ลิขิตสวรรค์ดลบันดาลให้ หลิวลี่ถิง หญิงสาวกำพร้าผู้มีโชคชะตาอันแสนอาภัพ ได้พบเจอกับ เหลียงหลินฮวา บุตรีเพียงคนเดียวของแม่ทัพใหญ่แห่งจงหยวน ทั้งสองมีใบหน้าและรูปร่างคล้ายกันราวกับฝาแฝด ต่างกันเพียงแค่สีผม เหลียงหลินฮวามีผมสีดำสนิทเฉกเช่นคนทั่วไป ส่วนหลิวลี่ถิงมีผมสีเงินเงาสลวยดุจเส้นไหม

ถึงจะข้ามภพมาเป็นหงส์ที่ฮ่องเต้มิโปรดปรานก็ไม่เป็นไร แต่ในเมื่อสามีและเหล่าสนมชายารักทั้งหลายขยันมา ‘เยี่ยมเยียน’ นัก ไม่ปล่อยให้นางได้หายใจอยู่ในตำหนักเย็นอย่างสงบสุข เช่นนั้น…ลองเป็นฮองเฮาชั่วช้าแห่งยุคก็น่าสนุกดี! “โหดเหี้ยม ไร้เหตุผล อิจฉาสนม ลบหลู่ฮ่องเต้!”