ครูซ ศาสตราจารย์หนุ่มผู้เคร่งขรึม พวงตำแหน่งผู้บริหารบริษัทยักษ์ใหญ่ ภายใต้ฉากหน้าที่สวยหรูมีความโหดเหี้ยมซ่อนอยู่ “ไสหัวออกไป” “หนูอยากเรียน~” “ฉันไม่มีอารมณ์ …โดยเฉพาะกับเด็กอย่างเธอ” อัลลิดา หรือ ลิดา เด็กสาววัยกำลังน่ารัก มีความใฝ่ฝันอยากเรียนคณะนิติศาสตร์ แต่ทว่าเงินก้อนที่แม่มีให้
“พวกแกทำเพื่อนฉันทำไม” ประโยคคำถามแข็งกระด้าง สายตาเต็มไปด้วยความเกลียดชังเมื่อเขาใช้วิธีสกปรกบีบบังคับ พวกเขามันอมนุษย์ชอบทำร้ายคนอื่นที่ไร้ทางสู้ “มันแส่ไม่เข้าเรื่อง” เจ้าของใบหน้าเย็นชาให้คำตอบเสียงเรียบ เขายังคงสูบบุหรี่อย่างใจเย็นก่อนปรายสายตาคมมองเควินที่ถูกหิ้วปีก
“ถ้ากูจะมีนะ กูก็อยากได้น้องคนนั้น ดาวมหาลัย ที่มากับไอ้เลโอวันนั้น” เพล้ง! เสียงแก้วเหล้าแตกคามือของหมอหนุ่ม ใบหน้าหล่อคมไม่ได้แสดงความรู้สึกเจ็บใดๆ หากแต่ดวงตาเฉียบคมตวัดขึ้นจ้องหน้าเจ้าของคำพูดแทน “…แก้วบางไปหน่อย” เลโอตอบเสียงเรียบ ก่อนจะคลายแก้วที่แตกร้าวในมือ
ไลออน หนุ่มเนื้อหอมเจ้าสำราญ แต่ใครจะรู้… ว่าภายใต้รอยยิ้มเจ้าเสน่ห์ เขาโหดเหี้ยม เลือดเย็นไม่เเพ้แฝดน้อง “เเค่เด็กใจเเตก อย่าเล่นตัวหน่อยเลย” ใบข้าว เด็กสาวผู้เป็นเจ้าของรอยยิ้มสดใส เธอเคารพเลโอเหมือนพี่คนหนึ่ง แต่สำหรับไลออนเธอไม่นับ… “คนบ้ากาม! คุณมันน่าขยะแขยงที่สุด”
