นางเอกท้อง

อลิสาทะลุมิติมาในนิยายเล่มหนึ่ง รับบทเป็นตัวประกอบที่ถูกจ้างไปหลอกพระเอกแล้วหอบเงินหนีมา หลังจากนั้นก็ตายก่อนที่จะมีโอกาสใช้เงิน แต่ในนิยายกลับไม่ได้บอกว่า ตอนที่เธอหนีมา เธอกำลังตั้งครรภ์!!! เมื่ออลิสาเงยหน้าขึ้นมองเธอก็พบกับ โอ้ เทวดาที่นี่หน้าตาดีสุดยอดไปเลย 25 ปีที่ชดใช้กรรม ในที่สุดก็หมดเวร

หัวใจเขาอิสระ แต่สถานะเขาถูกผูกพัน เมื่อพบเจอกัน ความสัมพันธ์จึงยังคลุมเครือ จนเป็นเหตุให้เธอต้องเดินจากไปพร้อมกับลูก ส่วนตัวเธอ ก็ไม่คิดจะเข้ามาทำให้ชีวิตรักของใครต้องพัง เมื่อรู้ตัวว่ากำลังจะมีเด็ก เธอจึงขออยู่ให้เงียบที่สุด ก่อนเดินออกมาจากชีวิตเขา

ดีแลนพยายามแสดงความรับชอบกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่ฟังเธอพูดสิ “โอเค มันเป็นความจริงที่ว่าสเปิร์มตัวน้อยๆ ของคุณมาพร้อมกับความรับผิดชอบที่ใหญ่ยิ่ง แต่มันไม่ได้หมายความว่าคุณจะต้องเป็นสามีของฉัน” “มันดึงดูดฉัน แต่ฉันไม่ได้คิดจะดูดมัน!”

การแต่งงานที่ไม่ได้เกิดจากความรัก เมื่อครบกำหนดเวลาก็แยกย้าย แต่ใครจะรู้ว่าหลังจากที่จรดปลายปากกาเซ็นชื่อลงในใบหย่า เธอจะได้ของแถมติดท้องมาถึงสองชีวิต “มาที่นี่ทำไม” ถามพร้อมกับปาดน้ำตาออกจากแก้ม มองหน้าเขาด้วยสายตาไม่ไว้วางใจ “อยากจดทะเบียนสมรสไม่ใช่เหรอ”

ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีเขาก็ยังมีเธออยู่เต็มหัวใจ แล้วทำไมเขาถึงจะไม่ทวงหัวใจของเธอคืนมาล่ะ และแถมยังมีของขวัญชิ้นพิเศษที่เธอตั้งใจปิดบังเขาเอาไว้อีก จึงยิ่งต้องทวงคืน “กลับไปซะคุณศิวา” ยี่หวาเอ่ยไล่อีกครั้ง “แล้วก็อย่ามายุ่งกับฉันและลูกของฉันอีก” “ยี่หวาคนเดียวทำให้ลูกเกิดมาไม่ได้หรอกนะ”

เส้นทางแห่งรักอันยาวนานจบลงด้วยความทะเยอทยานของผู้ชายอย่าง ‘อนวัฒน์’ ‘ญาดา’ เหมือนตายทั้งเป็น เพราะเข้าใจว่าความรักที่ฝ่าฟันถูกหักหลัง ใบหย่าไม่ใช่สิ่งเดียวที่ชายผู้เป็นสามีทิ้งไว้ หากมีอีกหนึ่งสายเลือดที่เขาไม่ต้องการ… “ปล่อยงั้นเหรอ อยากให้พี่ปล่อยดามาก?” อนวัฒน์เหมือนคนหูหนวกตาบอด

เมื่อเช้าก่อนหน้านี้…เธอกำลังจะเข้าพิธีแต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่ง แต่ตอนนี้ เธอกลายมาเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของผู้ชายอีกคนหนึ่งไปแทนเสียแล้ว โชคชะตาช่างเล่นตลก เธอยังไม่รู้จักพิโมกข์เลยด้วยซ้ำ แต่เพราะเขาเป็นบิดาของสองจิ๋วตัวน้อยที่แสนน่ารัก เธอก็พลันใจอ่อน ในสมองมึนตึ้บ

ชีวิตคู่ที่ลุ่ม ๆ ดอน ๆ จากการถูกบังคับแต่งงานกำลังจะไปได้ดี แต่กลับต้องจบลง เมื่อเขากล่าวหาว่าเธอโกงเงินบริษัทเขา ทั้ง ๆ ที่เธอไม่ได้ทำ! โชคชะตาต่างหากที่โกงเธอ เคยสูงส่งบนฟ้า ดึงลงมาต่ำสู่ดิน… และถ้าจะมีอะไรสักอย่างที่เธอโกง คงจะเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขตัวน้อยคนนี้กระมัง

“…ฉันจะบอกเธอไว้อีกอย่างนะเกสรา ถ้าไปแล้วก็อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก ที่ผ่านมาตัวเองอยู่ในสถานะไหนควรเตือนตัวเอง ถ้าจะไปก็ไปเงียบๆ อย่ากลับมาทำให้ฉันรำคาญ อย่ากลับมาทำให้ผู้หญิงของฉันรู้เรื่องของเรา ฉันไม่อยากมีปัญหา!!!” “หนูท้องค่ะ…”

“เพราะตราบใดที่ฉันยังไม่เบื่อเธอ ใครหน้าไหนก็มายุ่งกับของของฉันไม่ได้” ประโยคที่ถูกเว้นช่วงไปนั้นเหมือนผลักกนกวลีตกลงไปในเหวอีกครั้ง ก่อนที่ท่านชายจะทรงหยิบธนบัตรขึ้นมาแล้ววางมันลงบนที่หมอน กนกวลีมองตามหัตถ์ในการกระทำของท่านชาย หน้าเธอเปลี่ยนสีอย่างเห็นได้ชัด

“เสี่ยวชุนลูกไม่อยากพบท่านพ่อหรือจ้ะ” นางยังใช้น้ำเสียงอ่อนโยนกับเขาไม่มีการบีบบังคับใดๆ ทั้งสิ้นล้วนเป็นพวกเขาที่ต้องตัดสินใจเอง รวมถึงเป็นหน้าที่ของชินอ๋องเช่นกันที่จะต้องเอาชนะใจพวกเขาให้ได้ เสี่ยวชุนส่ายหน้าไปมาและยังคงก้มหน้าอยู่ท่าเดิมเด็กน้อยกำลังสับสน เพราะเขาไม่เคยมีพ่อมาก่อน