นางเอกเป็นนางบำเรอ

“หนูต้องทำยังไงกับเงินห้าล้านนั่นคะ” “มาเป็นผู้หญิงของฉันแลกกับเงินก้อนนั้น” เขาพูดง่ายดายราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติที่เคยพูดมานับครั้งไม่ถ้วน “อะไรนะคะ หนูได้ยินอะไรผิดไปหรือเปล่า” ร่างบางเบิกตาโตด้วยความตกใจยามที่ได้ยินถ้อยประโยคหลุดออกมาจากปากของปกป้อง ผู้ชายคนนี้ต้องบ้าไปแล้ว

สำหรับเขา นางบำเรออย่างเธออาจจะหมดหน้าที่ แต่สำหรับเธอ หน้าที่นั้นยังมีต่อ เพราะสิ่งที่เขาให้ติดตัวมามีค่ามากกว่าอะไรทั้งหมดบนโลกใบนี้ เลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเอง

เสียงกระเส่าในยามค่ำคืน ไม่ได้มีแค่เสียงเดียวแต่มีถึงหลายคน สตรีนางน้อยที่อยู่บนเตียงหันมองสตรีที่จูบแม่ทัพปีศาจ นางพึ่งจะเป็นมือใหม่ที่ใหม่จนไม่กล้าทำสิ่งใด ได้แต่มองเขาเสพสมสตรีอื่นต่อหน้านาง เสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังไม่หยุด ยิ่งทำให้นางประสาทเสีย หากแต่ว่าหากนางยังนิ่งมองอยู่เช่นนี้

เพราะเด็กมันน่ารักเกินไป แอรีส อัศวพินิจ จึงตกบ่วงเสน่ห์ของเด็กขัดดอกอย่าง ทอฝัน เข้าอย่างจัง งานนี้จึงมีทั้งปล้ำ ทั้งหลอกล่อให้เด็กหลงกลให้ได้ แต่ทว่าคนที่โดนกลรักเล่นงานหัวใจ ดันกลับกลายเป็นแอรีสเองซะงั้น

เพราะการตัดสินใจในค่ำคืนโหดร้าย ทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงซ่อนเร้นของเขา แม้ได้ครอบครองมาไว้ข้างกาย แต่เขากระหายในตัวเธอไม่สิ้นสุด ‘ฉันเล่าเรื่องครอบครัวให้คุณฟังไม่ใช่เพราะฉันอยากได้เงินจากคุณ ฉันแค่อยากให้คุณสงสารแล้วปล่อยฉันไป’ แววตาเขาเรียบเฉย สิ่งที่เธอปรารถนาไม่มีวันเกิดขึ้น

เธอถูกชายหนุ่มที่คบหาเป็นแฟนหลอกมาขายแต่ถูกเขาช่วยไว้ การพบเจอที่เริ่มต้นด้วยการลวงร้ายนำมาซึ่งการเสี่ยงรัก สัญญาทำงานสามเดือนถูกร่างขึ้น งานนี้เสี่ยงต่อการเสียพื้นที่ในหัวใจ ‘อัปสรสิริ’ บอกตัวเองว่าให้ทำหน้าที่ของตนอย่างดีที่สุด เป็นผู้หญิงของ ‘เฉียนหย่งฉี’ มีกฏข้อเดียวคือห้ามรักเขา

จากน้องน้อยข้างบ้านในวันนั้น กลายมาเป็นผู้หญิงขัดดอกในวันนี้ หนี้ก้อนโตที่ผูกมัดเธอไว้กับเขา… เธอเป็นทุกอย่างแล้ว ทั้งลูกหนี้ เลขาฯ หรือแม้กระทั่งคู่นอน… “รักปายบ้างไหม” “คิดว่าไงล่ะ คิดว่ารักหรือไม่รัก อยู่ด้วยกันตั้งกี่ปี ถ้าจะรัก…รักไปนานแล้ว ไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปนานขนาดนี้หรอก”

ท่านประธานบริษัทเคมีภัณฑ์อย่าง ‘เกื้อคุณ พิทักษ์ภากุล’ เปลี่ยนผู้หญิงบ่อยกว่าเสื้อผ้า ทำให้ ‘บัวบูชา’ ร่างสัญญาการเป็นผู้หญิงของเขาไว้หกเดือน ทว่าอิสรภาพอันหอมหวานหลังเรียนจบกลับสิ้นสุดลง พร้อมกับการถือกำเนิดของชีวิตใหม่ที่เขาไม่ต้องการ! “ท้องโตขึ้นมาจะไปฝึกงานยังไง ดรอปซะ!”

สาวน้อยวัย 18 กับการตั้งครรภ์เลือดเนื้อเชื้อไขของผู้ชายใจร้ายเย็นชา เขาไม่ต้องการลูก แต่เขาต้องเธอ…ปลดเปลื้องความใคร่บนเตียง หัวใจดวงน้อยไม่ประสา…จะทานทนความเจ็บปวดได้นานสักแค่ไหน เมื่อเขาให้เธอเป็นได้เพียง…เมียบำเรอ เป็นเพียงตุ๊กตาแสนหวานที่มีชีวิต ในขณะที่ตวงขวัญ มอบให้เขาไปหมดสิ้น

“ช่วยไล่ผู้ชายคนนั้นไปไกลๆ ให้หน่อยได้ไหมคะ” “แล้วฉันจะได้อะไรตอบแทน” “เงินได้ไหมคะ” “เงินทั้งหมดที่เธอมีมันแค่เศษเงินของฉัน” “เอาตัวเธอมาแลกเป็นไง” “คะ?” “ความหมายคือให้เราคบกันแล้วก็นอนด้วยกันเป็นการแลกเปลี่ยนเหรอคะ” “ฉันไม่ได้ต้องการหัวใจของเธอ” “ไม่ได้แบ่งใจ แค่แบ่งเตียง”

เธอคือ ‘นางบำเรอ’ ไร้ค่าที่เขาแอบซ่อนไว้ หากแต่ยามจะจากไป คนใจร้ายกลับขังเธอไว้ด้วยรสสวาทอันร้อนแรง! “ไม่เจอหน้ากันไม่กี่เดือนก็ลืมผัวแล้วเหรอ” ตฤณกระชับตัวเธอแน่นเข้า ร่างสูงใหญ่บดเบียดเข้าหาร่างอ่อนนุ่ม ม่านไหมกัดริมฝีปากขืนตัวเอาไว้ ไม่ยอมพลั้งใจไปกับเขา อ้อมแขนแข็งแรงของชายหนุ่มให้ความรู้สึกทั้งรักทั้งชัง…

‘ชาญ’ ผู้ชายบ้างานที่เมินใส่ผู้หญิง เพราะมีคู่หมั้นคนสวยรอทำเมียอยู่แล้ว แต่เธอทำเขาเจ็บแสบถึงทรวง เมื่อแอบอยู่กินกับชายอื่น งานนี้ทั้งเจ็บ ทั้งแค้น ชาญจึงต้องหาวิธีระบายอารมณ์… ‘ดาหลา’ ต้องตกอยู่ในสภาพเงาแค้นของน้องสาว ให้เจ้านายใจร้ายกระทำย่ำยีในที่ลับ และหมางเมินใส่ยามอยู่ต่อหน้าคนอื่น

นิรัชชาเป็นเด็กในอุปการะของดนตร์และควรจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป หากไม่ใช่เพราะความหื่นอันทะลุปรอทของเขาไม่ก็เพราะความขาว ความสาวสะพรั่งของเธอ ที่เป็นเหตุให้เขาต้องเลื่อนสถานะเธอขึ้นมาเป็นเด็กบนเตียง แต่เขาคือดนตร์ ชายผู้ไม่เคยคิดจะหยุดที่ผู้หญิงคนไหนง่ายๆ กับแค่เด็กที่เขาเลี้ยงมาจนโตน่ะหรือ

เธอเป็นแค่เด็กที่พ่อแม่ของเขาอุปการะเอาไว้ และเป็นได้แค่…ผู้หญิงในความลับ “งั้น…ถ้าคุณรุไปแล้ว พี่เมศก็จะเป็นอิสระอย่างเต็มที่ ทีนี้…” เธอมองหน้าเขา หวังว่าชายหนุ่มจะเข้าใจประเด็นโดยที่เธอไม่ต้องพูดออกมาตรงๆ “เสียใจด้วย ฉันยังไม่เบื่อ เธอต้องอยู่แบบนี้ไปจนกว่าฉันจะไม่ต้องการเธออีก”