พระเอกเป็นท่านอ๋อง/องค์ชาย

นางเพิ่งได้รับรู้ทุกอย่างว่าในใจของเขา ‘ผิงอ๋อง’ ไม่เคยมีนางกับลูกอยู่ในหัวใจเลยแม้แต่น้อย นางคิดไปคนเดียวอยู่ในโลกที่นางพยายามสร้างขึ้นเพื่อปลอบใจตนเองทุกอย่าง และแล้วเหตุการณ์บางอย่างก็ทำให้นางอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง เมื่อนางเห็นว่าเขาพาลูกอันเป็นที่รักกับสตรีที่พึงพอใจหนีออกไป โดยทิ้งให้นางสองแม่ลูกตายอย่างอนาถ

เพียงพริบตาพอตื่นมาอีกทีก็พบว่าตนดันข้ามภพมาอยู่ในร่างของชายาหรงอ๋อง … ที่ไร้ซึ่งกระทั่งความทรงจำของเจ้าของร่างแม้แต่เศษเสี้ยวเดียว การแสร้งปลอมเป็นคนความจำเสื่อมคือการเริ่มต้นใหม่ที่ดีที่สุด โลกที่เธอจากมาไม่ได้มีอะไรดีนัก อย่างน้อยที่นี่แม้สามีจะไม่รักแต่ก็เป็นคนสูงศักดิ์ที่มีข้าวให้กิน มีที่แสนสบาย

ลี่ถิง บุตรสาวตระกูลลี่ ผู้มีรูปโฉมงดงามเหนือใครในแผ่นดิน มีครอบครัวที่รวยล้นฟ้า รวยไม่สนแม้แต่ผู้ปกครองแคว้นอย่างฮ่องเต้ รวยจนขุนนางอิจฉา รวยจนเครียด เพราะที่เก็บสมบัติไม่เพียงพอ เพราะความงามของนางทำให้หยางหลงชินอ๋องแห่งแคว้นหยางต้าฮวางสะดุดตา ความงามท่ามกลางเศษทองที่โปรยปราย

โจวอ๋อง หรือโจวเฟิ่งเหยียน อ๋องผู้เกียจคร้าน ถึงไม่เข้าขั้นเสเพล แต่ก็มิเคยว่างเว้นสุรา และนารี เมื่อถูกบังคับจับแต่งงาน เขาจึงควานหาสตรีใกล้ตาย เพื่อตัดความรำคาญ และหลีกหนีความวุ่นวาย “ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องแต่ง มิสู้แต่งกับสตรีขี้โรคตายเร็วหน่อยก็ดี จะได้มิเป็นภาระให้นานนัก” เขาจึงเลือกเอาบุตรีคนรอง

“ว่านหนิงเหมย” ในวัยสิบแปด ไม่มีวี่แววว่าจะมีใครกล้ามาสู่ขอนางไปเป็นภรรยา ไม่ใช่เพราะฐานะที่เป็นลูกอนุของเสนาบดีว่านเท่านั้น แต่เพราะรอยแผลเป็นที่แก้มขวาของนางอีกด้วย “ถ้าจะประทานสมรสให้กระหม่อม กระหม่อมขอเลือกคนที่จะมาชายาด้วยตนเอง” “เจ้ามีหญิงที่หมายปองอย่างนั้นรึ”

นางคือพระชายาเอกขององค์ชายสามที่ถูกมารดาเลี้ยงบำรุงครรภ์เสียอวบอ้วนแล้วคลอดบุตรจนตาย ทั้งที่เคยคิดว่ามารดาเลี้ยงและน้องสาวต่างมารดาเป็นครอบครัวเดียวกันรักใคร่กลมเกลียว ทว่าที่จริงพวกนางต่างปรารถนาให้ตนตาย กระนั้นนางกลับได้เกิดใหม่ ย้อนสู่วันวานก่อนหน้า ครานี้นางกลายเป็นฮูหยินของแม่ทัพ

จางอิงอิ่ง ‘นักอบขนม’ ประสบชะตากรรมอันเจ็บปวดถาโถมเข้าใส่ซ้ำแล้วซ้ำอีก ด้วยอารมณ์ชั่ววูบเธอตัดสินใจฆ่าตัวตายหวังหลุดพ้นความรู้สึกทุกข์ทรมานทั้งมวล แต่สวรรค์ต้องการให้โอกาสแก่เธออีกครั้ง เธอจึงทะลุมิติมายังโลกโบราณในร่างของเด็กผู้หญิงที่งดงามแต่พ่อไม่รัก พร้อมกับคำทำนายโบราณที่หายสาบสูญ

พันปีก่อน เล่อซินเซียนในวัยสิบเจ็ดเป็นเพียงมนุษย์ไร้วิชาปราศจากพลังปราณ แต่กลับแบกรับชะตากรรมอันหนักหนา ไม่เพียงถูกราชามารเหวินเฟิงหรงลักพาตัวมาจากอ้อมอกบิดามารดาตั้งแต่ยังเยาว์ และกลายเป็นว่าที่ราชินีเผ่ามารตั้งแต่อายุสิบห้า แต่นางต้องทำในสิ่งยากเย็นที่ผู้คนมากมายมองว่าถูกต้อง

นางแค่อยากเลือกทางเดินชีวิตตนเองได้ ทั้งที่หวังแค่นี้แท้ๆ แต่ช่างยากเย็นนัก ไป๋สู่ขุยตอนอายุสิบสอง น่ารักอ่อนหวาน เจิดจ้ามีชีวิตชีวา อีกทั้งงามสะดุดตา แม่เลี้ยงของนางจึงลอบวางอุบาย ขายนางให้จวนขุนนางใหญ่ ไป๋สู่ขุยได้รับการศึกษาอบรมที่จวนขุนนางใหญ่สามปี เมื่อถึงเวลาเลือกระหว่างวังหลวงกับวังอ๋อง

เหยียนอันหลันสาวแซ่บยุคใหม่ กลับต้องมาอยู่ในร่างของคุณหนูใหญ่ตระกุลเสิ่นพร้อมระบบที่จะมาควบคุมเธอให้กลายเป็นสุดยอดภรรยาอันดับหนึ่งของแผ่นดิน “ยิ้มอ่อนหวานแล้วกล่าวต้อนรับผู้มาใหม่สิครับโฮสต์” “แต่นั่นมันเมียน้อยของผัวฉันนะเว้ย!”

เซวียหลินคือสตรีที่ได้ชื่อว่าไร้ประโยชน์ที่สุดในแคว้น ส่วนชินอ๋องเซียวเว่ยคือบุรุษที่ได้ชื่อว่ามากประโยชน์ที่สุดในแผ่นดิน …แตกต่างราวเหวกับฟ้า แต่มีวาสนาได้เชื่อมชะตาเป็นผัวเมีย! ชินอ๋องประกาศกร้าวว่าหากฮ่องเต้หาสตรีที่มีชีวิตอยู่ก็เหมือนไม่มี แต่งไปก็เหมือนไม่แต่งมาได้ เขาจะแต่งให้!