พระเอกเป็นฮ่องเต้

ขณะที่วิญญาณของ องค์หญิงว่านเหม่ยหลัน สิ้นสลาย วิญญาณของ ซ่งเหม่ยหลัน ก็เข้ามาแทนที่ ไม่! อย่าได้คิดว่า ซ่งเหม่ยหลัน ในร่างของพระสนมที่ถูกลืมเลือนจะตื่นขึ้นมาพร้อมความหมองเศร้า กล้ำกลืนฝืนทน กินหมั่นโถเคล้าน้ำตา อาการแบบนั้นไม่ใช่นางแน่ เพราะนางจะลุกขึ้นมาเช็กบิลบุคคลสำคัญ

เว่ยมี่อิงเคยมั่นใจมาโดยตลอดว่าเป็นคนมีความสามารถ โดยเฉพาะทำตัวจืดจางจนถูกลืมเลือนอย่างหมดจดเกลี้ยงเกลา ทำได้ดีมาหลายปีดีดักจวบจนกระทั่งจับพลัดจับผลูเข้าวังก็ยังคงสามารถ ไม่คาดพบพระพักตร์ฮ่องเต้เพียงครั้งแรก… เขาถึงกับเปิดโปงกันอย่างไม่ไว้หน้า ชีวิตในวังหลังที่เคยสงบสุขของนางถึงกับพลิกคว่ำพลิกหงาย

ตงซือซือ เป็นหญิงสาวที่รักการเดินทาง นางเติบโตมาในท้องทะเลกว้าง แต่เพราะต้องการจะช่วยน้องสาว ซือซือจึงตัดสินใจเข้ารับการคัดเลือกสาวงามแทนนาง ไม่นึกว่าสุดท้ายแล้วนางจะกลายเป็นสนมที่โดนระเห็จมาอยู่ที่ท้ายวัง!

ตำรวจสาวมือดีจากโลกอนาคตที่เกิดใหม่พร้อมความจำเดิม จะสามารถใช้ไหวพริบและปฏิภาณเอาตัวรอดไปจากเขาได้หรือไม่… “เขา” คือจอมโมโหร้าย ขี้แกล้งและเอาแต่ใจ แต่กลับเป็นผู้ที่มีอำนาจล้นฟ้ากุมชะตาชีวิตของนาง แต่หนี้ชีวิตย่อมต้องชดใช้ ด้วยความเอาแต่ใจของเขา ทำให้นางต้องคอยรับมือการกลั่นแกล้ง

พิชชาพร ประสบอุบัติเหตุจนวิญญาณระเหเร่ร่อนมาเข้าร่างของ เสวี่ยไฉเหริน สนมยศต่ำที่ถูกประหารด้วยการพระราชทานแพรขาวสามศอก และฟื้นขึ้นมาจากความตาย จึงได้รับชื่อใหม่เป็น เจิ้งฝูสื่อ นางอยู่ในร่างใหม่อย่างงงงวย ใช้ชีวิตต่อไปอย่างงุนงง ท่ามกลางสายตาเกลียดชัง หญิงสาวลดทอนความน่ากลัวของตำหนักเย็น

เนิ่นนานเหลือเกิน ที่นางเฝ้ารอจนกลายเป็นความเฉยชา เมื่อนางเริ่มถูกขุนนางกดดัน ชีวิตอยู่ที่ปลายทาง นางคงจะถูกส่งไปเป็นนางชีแล้ว แต่แล้วเขากลับหันมาหานาง สามีที่ไม่เหมือนสามีตลอดเจ็ดปีที่ผ่านมา

ความยากจนข้นแค้น ทำให้เด็กสาวแทบจะเอาชีวิตไม่รอด อาหารมื้อที่ได้รับจากพระราชา ทำให้อึนบยอลไม่เคยลืม แม้จะเป็นอาหารเรียบง่าย หากอาหารมื้อนั้นแสนอร่อย และรสชาติราวอาหารจากสรวงสวรรค์ และนั่นคือแรงบันดาลใจที่ทำให้เธออยากจะเป็นแม่ครัว เพื่อปรุงอาหารแสนอร่อยให้กับคนอื่นได้กินบ้าง

นางคือองค์หญิงหกสตรีที่ไม่มีใครต้องการ เขาคือฮ่องเต้ผู้ยิ่งใหญ่ นางต้องติดตามขบวนบรรณาการมายังต่างแคว้น ความสามารถที่นางแอบซ่อนจึงค่อย ๆ เปิดเผย ช่างบังเอิญที่ความสามารถของนางคือสิ่งที่เข้าต้องการ “ทำไม ข้าจะสงสารเจ้าอัปลักษณ์ตัวน้อยผู้นี้ไม่ได้เชียวหรือ”

นางถูกจับปิดตามัดโยงไว้กับขื่อ ตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว ได้ยินว่าจักรพรรดิผู้นี้วิปริตยิ่งนัก เพ่ยเจินเพียงหวังว่านางจะรอดชีวิตไปจากที่นี่ได้

เมื่อสาวน้อยบ้านโคกสำราญ ได้ไปเที่ยวประเทศจีนครั้งแรกก็ได้เอ่ยปากขอพร ให้ตัวเองนั้นหลุดเข้ามาในนิยายแบบที่เคยอ่านเจอ แต่ใครจะคิดว่าคำขอเล่น ๆ นั้นดัน “เป็นจริง” แต่มันไม่ได้สวยหรูเหมือนในนิยายสักนิด ผัวไม่รักจนนับได้ว่าเกลียด มีแต่ ความสวยไม่มีความซิง ซ้ำร้ายมี “ลูก” แล้ว