“หนึ่งจูบห้าพัน…” “คะ?” มานิตามองหน้าเขาด้วยใจเต้นรัว นี่อย่าบอกนะว่าเขารู้เรื่องข้อตกลงนั่นแล้ว ตายล่ะ แล้วเธอจะทำยังไงดี “งั้นผมจ่ายคุณหนึ่งแสน” น้ำเสียงเขายังราบเรียบไม่ต่างกับใบหน้าที่แสนเย็นชา เล่นเอาเธอถึงกับสลด “เพื่อให้มะนาวไปให้พ้นหน้าหมอเหรอคะ” “ไม่ สำหรับค่าจูบที่ผมจะให้คุณในคืนนี้ต่างหาก”
‘ภูวดล’ เคยผิดหวังจากรักในอดีต ทำให้เขาปิดตายหัวใจไม่คิดรักใครอีก จนกระทั่งมาเจอกับเธอคนนี้ ‘พิมพ์ลภัส’ ผู้หญิงเสียสติที่กล้าลากเขาขึ้นเตียง เพียงเพราะคิดว่าเป็นผู้ชายขายตัว! กว่าจะหนีรอดมาได้เขาก็เกือบเสียพรหมจรรย์ให้คนแปลกหน้าไปแล้ว กระทั่งสวรรค์เมตตาเหวี่ยงเธอให้กลับเข้ามาในสถานะเลขาฯ คนใหม่
ก่อนนั้น…มีเธออยู่ข้างกายแต่ไม่เคยเห็นคุณค่า ตอนนี้…เธอจากมาแสนไกลแต่ทำไมในใจกลับโหยหา… ยิ่งเมื่อได้รู้ว่าเธอมีเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองติดท้องมา เขาจึงต้องยอมแหกทุกกฎกติกาเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง…
สองปีก่อน ‘พริมรตา’ จำต้องยอมเป็นนางบำเรอชั่วคราวของเจ้าพ่อไนต์คลับสุดโหดอย่าง ‘สรชัช อาลอนโซ เดนิเกส’ เพราะเหตุผลบางอย่าง สองปีผ่านไป…เธอได้กลับมาพบกับเขาอีกครั้งในฐานะพี่ชายของเพื่อนสนิท! “เฮียโซ่ จะทำอะไรคะ” “อยากจูบเธอ” เขาบอกเสียงอ้อน “มะ…ไม่ได้นะคะ นี่ก็ดึกแล้วรีบเข้านอนเถอะค่ะ”
“พี่วีเค้ารู้หรอกน่าว่าอะไรควรไม่ควร และคนอื่นก็ไม่มีใครเข้ามาได้ถ้าผมไม่อนุญาต” เขาบอกพร้อมกับก้มหน้ามาจนเกือบชิดแก้มสาว “แต่ว่า…” “แค่อยากได้กำลังใจไงครับนิดเดียวเอง นะ” เขาอ้อนขอพลางจับจ้องแก้มนุ่มนั้นไม่ห่าง “ก็ไวท์ให้กำลังใจไปแล้วนี่คะตอนอยู่บนรถ คุณ…จะเอาอะไรอีกล่ะคะ” เธอเอ่ยถามเสียงสั่น
“อาจารย์ก็ขี้อ้อนมากเกินไปแล้วนะคะ รู้ตัวรึเปล่า” เธอยิ้มขันเมื่อได้เห็นอีกด้านของเขา “ก็อ้อนกับพิ้งค์คนเดียวครับ” “แบบนั้นก็ดีค่ะ แต่ตอนนี้อาจารย์ต้องปล่อยพิ้งค์ก่อน อาจารย์กำลังทำให้พิ้งค์ใจแตกไม่รู้หรือไงกันคะ” “ใจแตกยังไงครับ” เขามองเธออย่างไม่เข้าใจนัก
เมื่อผู้เป็นมารดาส่งเขามาดัดนิสัยที่ “ไร่อิงฟ้า” ของเพื่อนสนิท อดีตซาตานร้ายเลยกลายเป็นสุภาพบุรุษรสหวาน ชนิดที่ “น้ำตาล” ยังต้องเรียก “ลุง” “อื้อ…พี่ภาคย์ ปล่อยหนูค่ะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า” เธอรีบดันเขาออกก่อนที่เขาจะถอดเสื้อเธอออกไปอย่างเอาแต่ใจ “คิดถึงเมีย หิวเมีย” เขาบอกเสียงกระเส่า
เพียงเพราะอยากเอาใจบุพการีที่อยากอุ้มหลาน เขาจึงต้องสรรหาแม่พันธุ์ชั้นดีมารับหน้าที่ “แม่ของลูก” และคนที่ถูกเลือกก็คือเธอ… เจ้าของร้านขนมหวานหน้าใสที่ละลายหัวใจเขาได้ตั้งแต่แรกพบ… “แต่ฉันไม่ต้องการความรับผิดชอบจากคุณค่ะ ฉันแค่…อยากให้คุณลืมมันไปซะเราต่างก็เมาไม่ได้สติกันทั้งคู่”
“ความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืน” ไม่ใช่สิ่งแปลกใหม่สำหรับราชสีห์หนุ่มเช่นเขา แต่สำหรับเธอ…มันคือตราบาปที่กัดกินหัวใจ ไม่มีทางที่จะลบเลือนไปได้แม้สักวินาที จนเมื่อสวรรค์ชักพาหรือฟ้าเล่นตลกก็ไม่อาจรู้ได้ เธอหนีเขาแทบเป็นแทบตาย แต่สุดท้ายกลับต้องมาติดอยู่ในอ้อมกอดนี้ไปตลอดกาล…
พบกันครั้งแรก…เขาขอซื้อเธอไปนอนด้วยแล้วก็ได้รับคำตอบเป็นกาแฟร้อนๆ ที่สาดมากลางอก พบกันครั้งที่สอง…เธอถูกวางยาและเขาก็ลากเธอขึ้นเตียงได้สำเร็จ พบกันครั้งที่สาม…เธอช่วยชีวิตเขาเอาไว้จากศัตรู ความรักที่เริ่มจากความเกลียดชังแต่กลับหวานล้ำไปถึงหัวใจ…
สิบปีก่อน…เขาถูกคนรักหักหลัง ด้วยการหนีไปแต่งงานกับมหาเศรษฐีชาวต่างชาติ เพียงเท่านั้นยังไม่พอ… บิดายังนำพาแม่เลี้ยงและน้องสาวต่างสายเลือดเข้ามาในบ้าน เขาเกลียดพวกเธอ เกลียดผู้หญิงหน้าเงินทุกคน แต่ไม่รู้ว่าทำไม…ยิ่งพยายามเกลียดน้องสาวนอกไส้คนนี้มากเท่าไหร่ หัวใจกลับยิ่งรู้สึกเรียกร้อง
“ตื่นแล้วเหรอเมียจ๋า” “คุณพูดบ้าอะไรของคุณ แล้ว…ฉันมาอยู่ในห้องนี้ได้ยังไง ฉันงงไปหมดแล้วนะ” “เมื่อคืนคุณน่ะเมามากแล้วก็เข้ามาหาผมที่ห้อง จากนั้นเราสองคนก็…” “ไม่จริง…เมื่อคืนฉันไม่ได้ดื่มแอลกอฮอล์สักแก้วแล้วจะเมาได้ยังไง” “ช่างเถอะ ไหนๆ เรื่องมันก็เกิดขึ้นแล้วและผมก็เป็นสุภาพบุรุษมากพอที่จะรับผิดชอบคุณด้วยการ…แต่งงาน”
