‘ปริมา’ ผู้เจ็บปวดกับความรักและฝังใจอยู่กับอดีตจนต้องกลับมาทวงคืนหัวใจของตัวเองอีกครั้ง โดยใช้เขาเป็นสะพานเพื่อให้ได้เข้าใกล้คนที่เคยรักและแก้แค้นคนที่ทำให้เธอเจ็บ แต่เธอจะทำอย่างไรเมื่อในการแก้แค้นครั้งนี้กลับมีความรักเกิดขึ้นอีกครั้ง
ตอนนี้ใบหน้าหล่อเหลาเกือบแนบชิดกับใบหน้าสวย ตาที่พราวระยับของเขาทำเอาอันดามันใจเต้นระส่ำ สัญชาตญาณบ่งบอกว่าภีมภัทรกำลังปรารถนาอะไร “อย่าทำอะไรบ้าๆ นะคะอา” เสียงหวานเอ่ยห้ามสั่นระริก “อาไม่ได้จะทำอะไรบ้าๆ อาแค่จะขอรางวัล” “แต่มิ้มยังไม่ได้ล้างหน้าแปรงฟันเลยนะ” อันดามันหาข้ออ้าง
ร่างบางดำดิ่งลึกลงเรื่อยๆ ร่างกายทุรนทุรายเพื่อความอยู่รอด แต่ใจเธอยอมแพ้แล้ว มันอึดอัด มันหนาวเหน็บ นี่สินะความตาย ความตายของเธอที่พี่อิสร์ต้องการ เอมทำให้แล้วนะคะ หวังว่าการกระทำของเอมในครั้งนี้ จะเป็นสิ่งสุดท้ายที่เอมทำให้พี่อิสร์มีความสุข ขอให้ความรักความแค้นระหว่างเราจบลงแค่นี้ เอมเจ็บ…
น้ำมันกับไฟไม่ควรอยู่ใกล้กันฉันท์ใด หนุ่มสาวที่มีใจปฏิพัทธ์ต่อกัน ก็ไม่ควรอยู่ใกล้กันก่อนเวลาอันควรฉันท์นั้น แม้รู้ว่าความใกล้ชิด คือเชื้อเพลิงชั้นดีที่จะจุดให้ไฟแห่งความปรารถนาลุกโชน แต่น้อยคู่นักที่จะทำตัวทำใจให้อยู่ห่างกันได้ แล้วน้องสาวเพื่อนกับพี่ชายข้างบ้านอย่างอนุรดีกับเตชินท์เล่า จะสามารถข้ามผ่าน
แมทธิว ไครช์ตัน มหาเศรษฐีหนุ่มหล่อตามตื้อเด็กสาวกะโปโลอย่าง ชญาดา มานานเกือบสามปี แต่ให้ตายเถอะแม่คุณกลับเล่นตัวเหลือหลาย ก็ในเมื่อเขาทั้งหล่อ รวย และนิสัยเกือบดี แล้วแม่คุณจะอยากไปหาผู้ชายที่วิเศษกว่านี้ได้จากที่ไหนอีก แต่เอาเถอะในเมื่อพูดกันดีๆ ไม่รู้จักฟัง …
แม้คนส่วนใหญ่จะคิดว่า ผู้ชายวัยสี่สิบกว่าๆ อาจจะดูแก่เกินไปสำหรับผู้หญิงที่อายุเพิ่งจะยี่สิบสอง ทว่านั่นไม่ใช่ความคิดของปอไหมอย่างแน่นอน อย่างน้อยก็ไม่ใช่สำหรับผู้ชายที่สายตาของเขามีแต่ความไม่ไว้วางใจในตัวเธอ สำหรับเขาแล้ว เธอคือเด็กแก่แดดปากกล้า แต่เขากลับโอบกอดร้อยรัดและจุมพิตเธออย่างเร่าร้อน
เพราะถูกยัดเยียดให้เป็นแพะรับบาป จันทริกาจึงได้รับการลงทัณฑ์อันสุดโหดร้าย จากผู้ชายที่เคยเป็นดั่งแสงตะวันในชีวิต จันทริกา : ชีวิตของเธอไม่ได้สวยเด่นเฉิดฉายประดับนภาในยามรัติกาลประดุจชื่อแต่อย่างใด ตรงกันข้ามพระจันทร์ดวงนี้กลับมีแต่ความหมองหม่นและหนาวเหน็บ กระทั่งมีแสงตะวันอันอบอุ่น…
นิยายรักฉบับนักศึกษาขี้อายกับอาจารย์หนุ่มสุดฮอต เด็กไอคิวสูงเรียนเก่ง แต่ไม่เด่นเรื่องรักอย่างคัคนางค์เหมือนจะหลุดเฟรม เมื่อถูกเล่นงานด้วยความหล่อ น้ำเสียง และวิธีการพูดของอาจารย์ด็อกเตอร์พฤกษ์ “เพื่อนหนูถามอาจารย์ว่า…คนอะไรหล่อชะมัด แบบนี้หรือเปล่าที่เขาเรียกว่า หล่อวัวหายควายล้ม …”
ในเมื่อเธอเป็นเมียที่ได้มาจากการทรยศ ความรู้สึกเดียวที่เธอจะได้รับจากเขาก็มีแค่ ความชัง เท่านั้น อย่างหวังว่า เขาจะเลิกชัง อย่าหวังว่า เขาเหลียวแล อย่าหวังว่า จะได้แม้แต่เศษเสี้ยวความรักของเขา นภัทรบอกตัวเองเช่นนั้น อย่างหนักแน่นอยู่เสมอ แต่ความเกลียดชังโกรธแค้นของเขามันน้อยลงตั้งแต่เมื่อไหร่
มีคนบางประเภทแสดงความรักด้วยการ ‘ทำร้าย’ คนที่รัก และมักแสดงออกในทางตรงข้ามกับความรู้สึกของตัวเอง สำหรับธรินดาแล้ว เธอไม่เคยหวังจะได้ ‘รัก’ จากคนที่ชอบรังแกเธอทุกครั้งที่โอกาสอย่างปรัชญ์ เพราะรู้ดีว่าตัวเองเป็นได้แค่พระจันทร์ในคืนแรม ที่ไม่เคยมีสิทธิ์จะทอแสงใดๆ ในหัวใจของเขา
เธอมานอนอยู่บนเตียงของเขาในคืนนั้น จงใจให้เขาขโมยความสาวของเธอ และจากนั้นก็ฉกเอาหัวใจของเขาไปครอง แม่หัวขโมย… เธอจะต้องถูกเขาลงทัณฑ์ด้วยความเร่าร้อน เตรียมตัวไว้ให้ดีเถอะหนูน้อย “เธอก็เลยจะลงมาชวนฉันไปนอนด้วยอย่างนั้นสิ” “คุณภูนี่หลงตัวเองจังนะคะ หยีแค่จะลงมาดูคุณแล้วหาผ้าห่มให้”
