นิยาย/การ์ตูน ที่มีเรตติ้งกระฉูด มีคนให้ดาวเยอะ มีคนชอบเยอะ
เมื่อโนรี หลานสาวยายแถม แม่สื่อมือวางอันดับหนึ่งแห่งพระนคร ต้องมาตามหาคู่ให้กับคุณฤทธิ์ หนุ่มใหญ่ผู้ครองตนเป็นโสดมาจนอายุสี่สิบปี ให้ตายเถอะ…อายุขนาดนี้ ถึงพร้อมทั้งรูปสมบัติ และทรัพย์สมบัติ แต่ยังอยู่เป็นโสดไม่ยอมมีคู่มาจนบัดนี้ เอ…กลิ่นมันชักจะทะแม่งๆ
คุณไม่จำเป็นต้องเป็นรักแรกของผม ขอแค่คุณเป็นรักสุดท้ายที่จะคอยอยู่เคียงข้างผมตลอดไปก็พอ “ผมเข้ามานอนอยู่ในห้องได้ยังไง” ชายหนุ่มถามพร้อมกับลุกขึ้นนั่ง ไม่รู้เคลิ้มหลับไปตอนไหนเหมือนกัน “ฉันอุ้มคุณขึ้นมาเอง เก่งไหมล่ะ” คนตัวเล็กยักคิ้วด้วยท่าทางอวดดีส่งให้ ส่วนเขาหลุดขำ
การที่ทีปกรผ่านช่วงเวลาร้ายๆ ในชีวิตมาได้อย่างสง่างาม ทำให้นันท์นพินนับถือและหลงรักเขามานาน เฝ้าตามจีบ ตามอ่อยผ่านไอจี Ruenkunnam มาถึงสี่ปี โดยที่เขาไม่เคยรู้เลยว่าเจ้าของไอจีจอมตื๊อคนนี้เป็นใคร ในที่สุดทีปกรก็ได้เจอ ‘เมียมโน’ ตัวเป็นๆ ของเขา ผิดคาด เธอช่างไร้เดียงสา
“เข้าบ้านไปทำหน้าที่ภรรยาก่อน” ได้ยินอย่างนั้น สาริศาสะดุ้งตกใจ ขยับถอยหนีเขาทันที บุรินทร์หรี่ตามองท่าทีของเธอ “เป็นอะไร” “หน้าที่ภรรยา หน้าที่อะไรกันคะ” “เก็บกวาด เช็ดถูบ้าน เตรียมอาหารเย็น แล้วก็จัดเตรียมห้องหับไว้นอนคืนนี้ นี่เราคิดอะไรอยู่” “เปล่าสักหน่อย” พึมพำเดินตามหลังเขาเข้าบ้านไป
อยู่มาวันหนึ่ง คามิยะ มิกะ เด็กสาวธรรมดามีอันต้องประสบพบเจอเหตุการแปลกประหลาดที่เรียกว่า การเดินทางไปต่างโลก แต่เธอเป็นแค่เด็กสาวที่กำลังเดินช๊อปอย่างเพลิดเพลินในคอมมิกเกะ ไม่ได้มีความสามารถอะไรพิเศษ แถมต่อให้มาต่างโลกก็ยังเป็นแค่สาวแว่นธรรมดาที่ไม่มีพลังพิเศษ ไม่ได้มีภารกิจปราบจอมมาร
เมื่อความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงมันเกินเลย ย่อมเป็นธรรมดาที่พี่แทนแสนดีต้องรับผิดชอบ แต่ว่าน้องยุนี่สิ น้องไม่เข้าใจพี่! “หมายความว่าไง ไม่ได้จะให้พี่รับผิดชอบเหรอ” “ไม่!!! จะบ้าเหรอ พี่พูดอะไรเนี่ย อย่าพูดเรื่องแต่งงานนะ มันน่ากลัววว!!!” “ก็เราได้กันแล้ว ถ้าไม่ให้พี่รับผิดชอบเธอ งั้น…งั้นเธอก็ต้องรับผิดชอบพี่”
ชื่อและประวัติของ ฟาเบียนทำให้จิลเห็นทางออกหญิงสาวที่ยังบริสุทธิ์ เธอจะทำยังไงให้ครอบครัวกลับมาอยู่ดีเหมือนเดิมได้เธอยินดี…ทำ เธอเดินเข้าไปเสนอขายพรหมจรรย์ให้กับเขาเงินที่เธอร้องขอ สำหรับ ฟาเบียน แค่เศษเงิน แค่เห็นหน้าเธอ เขาก็ปิ๊งเสียแล้วฟาเบียน รับข้อเสนอและให้เธอมาเป็น…เมียพาร์ทไทม์
‘ตอนนี้บลูไม่เหลือใครอีกแล้ว บลูมีแค่พี่อาร์มคนเดียว’ เด็กหนอ…เด็ก…เขารำพึงในใจทั้งที่เลิกมองหล่อนเป็นเด็กมาแล้วนานนม หล่อนหลับไปพร้อมกับคำมั่นสัญญาเล็กๆ น้อยๆ ที่พอจะหล่อเลี้ยงความรู้สึกอันบอบช้ำให้ผ่านค่ำคืนแรกไปได้ แล้วในเช้าวันรุ่งขึ้นเจ้าตัวก็ทำให้เห็นจริงๆ ว่า ‘บลูมีแค่พี่อาร์มคนเดียว’ มันเป็นยังไง
เพราะความอยากรู้อยากเห็นแท้ๆ เชียว ปุณนิมาจึงตกเป็นเชลยของ วูล์ฟ ยัง เจ้าพ่อกาสิโนแมดิอุสแห่งมาเก๊า ที่ห่างไกลจากความดีงามชนิดไม่เห็นฝุ่น แต่เพราะไหวพริบดี วูล์ฟจึงยอมให้เธอเป็นพนักงานในกาสิโน พ่วงด้วยตำแหน่งพี่เลี้ยงเจ้าวูล์ฟ หมาป่าหิมะพันธุ์ผสมของเขา
ท่ามกลางความมืดของราตรี เสียงเอะอะตึงตังด้านนอกเงียบไปนานแล้ว เหลือเพียงแต่ความเงียบสงัด และแสงดาวที่ลอดเข้ามาทางกระจกที่เปิดไว้ นิชดาพลิกตัว มองขึ้นไปบนท้องฟ้า… …นานมาแล้ว… ในห้องเล็กแคบของบ้านหลังเดียวกันนี้ หล่อนเคยมองฟ้ายามราตรี แล้วนึกพะวงถึงใครคนหนึ่งที่อาจหลับสบาย
สี่ปีที่แล้ว ปฐพี ได้ทำร้ายหัวใจผู้หญิงคนหนึ่งอย่างแสนสาหัส พสิกา วิ่งพรวดพราดออกไปจากคอนโดของเขา หลังจากที่จับได้ว่าเขากำลังมีความสุขอยู่กับผู้หญิงอีกคน และนั่นเป็นเหตุให้เธอถูกรถชนจนได้รับบาดเจ็บสาหัส เธอหายออกไปจากชีวิตเขาราวกับตายจาก สี่ปีที่เขาต้องอยู่อย่างทุกข์ทรมานเพราะคิดถึง
“อัศวินแห่งบาปทั้ง 7” กบฏในตำนานที่ถูกใส่ร้ายว่าวางแผนล้มล้างราชวงศ์เมื่อครั้งอดีต ปัจจุบันพวกเขาก็ยังถูกเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่เก่งกาจ และเป็นกลุ่มคนสำคัญของอาณาจักรไล่ล่าอย่างไม่ลดละ แต่ว่า เมื่อเด็กสาวคนหนึ่งที่เก็บซ่อนความกระตือรือร้นไว้ในใจและกำลังตามหา “7บาป” ปรากฏตัวขึ้น
คนปากแข็ง…ที่ต่างเก็บใครบางคนเอาไว้ในก้นลึกของหัวใจ ถมทับมันด้วยทิฐิหนาพร่ำบอกตัวเองว่าสิ่งที่ตัดสินใจคือเรื่องจริง
สักวัน ข้าจะเก่งพอ สักวัน ข้าจะข้ามผ่านแม่น้ำสี่ม่อที่เย็นยะเยือกสายนี้ ไปยังโลกกว้างภายนอกให้ได้ ยี่สิบปีก่อน หลี่เวย ถามใต้ผู้โด่งดังผันตัวเป็นโจร และปักหลักซ่องสุมค่ายโจรที่หุบเขาสู่ซันทุกคนต่างพากันเรียกขานที่แห่งนี้ว่า “สี่สิบแปดค่ายโจร” โจวเฝ่ย หลานสาวคนเดียวของหลี่เวยถือกำเนิดกลางสี่สิบแปดค่าย
การเปลี่ยนผู้หญิงคนแล้วคนเล่าของธัณย์ ทำให้ดุจดาวคิดเสมอว่าเขาคือผู้ชายเย็นชา ไร้หัวใจ ไม่เคยคิดจริงจังกับผู้หญิงคนไหน ต่อให้สวยหยาดฟ้ามาดินยังเป็นได้เพียงทางผ่าน…หล่อนเองก็เช่นกัน แม้จะเติบโตมาด้วยกัน แต่ก็ไม่เคยมีความสำคัญในสายตาของเขา ความสัมพันธ์ระหว่างธัณย์และดุจดาวจึงทั้งตื้นเขินและเปราะบาง
