เป็นว่าที่ฮองเฮาได้เพียงพริบตา ‘ซูฉีฉี’ ก็ถูกปลดออกมาเป็นชายาในโรงซักล้างเสียแล้ว ! ด้วยความงามที่เทียบไม่ได้กับน้องสาว ‘ซูฉีฉี’ จึงถูกราชโองการปลดออกจากตำแหน่งฮองเฮา และถูกส่งให้มาเป็นพระชายาของท่านอ๋องรอง ที่ทั้งโหดเหี้ยม เย็นชา แถมยังป่าเถื่อน แต่ในเมื่อนางมาถูกส่งมาถึงที่นี่แล้ว
“ถังหวู่หลิน” เด็กหนุ่มแห่งแผ่นดินโต้วหลัว ผู้ตั้งปณิธานไว้ว่าจะเป็นผู้ใช้ภูตที่ยิ่งใหญ่ให้ได้ แม้ว่าการมีดวงจิตภูตของเขา จะเป็นดวงจิตหญ้าสีฟ้า ที่อ่อนแอและไร้ประโยชน์เกินกว่าจะทำให้เขาเป็นผู้ใช้ภูตได้ แต่ด้วยความไม่ย่อท้อที่จะฝึกเป็นผู้ใช้ภูต เขาจึงค่อย ๆ ค้นพบ ความลับที่พิเศษของดวงจิตภูตไร้ประโยชน์ของเขา !
หลินลั่วหรานจิกนิ้วลงที่มือของตัวเองด้วยความคับแค้น เลือดสีสดไหลลงมาโดยที่เธอไม่ทันได้รู้ตัว ไข่มุกเม็ดน้อยบนสร้อยข้อมือดูดซับเลือดของเธอเข้าไป เมื่อลืมตารู้สึกตัวขึ้นมาอีกครั้ง เธอก็พบว่าตนเองได้เข้ามาอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นตาเอาเสียเลย…
ซูเจี่ยนอัน : สำหรับเธอแล้วการแต่งงานในครั้งนี้เธอไม่ได้คาดหวังอะไรทั้งนั้น เพราะในอีกสองปีข้างหน้า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นความสัมพันธ์นี้ก็ต้องสิ้นสุดลง / ลู่เป๋าเหยียน : “สองปีให้หลัง ผมจะหย่ากับเธอ” ทั้งที่ผมเป็นคนพูดคำนี้ออกไปเองแท้ๆ แต่ทำไมนานวันเข้าเธอยิ่งเข้ามากวนใจ จนทำให้แผนการของผมปั่นป่วน
‘หลินเย่ว’ ช่างตัดหินหยก เจ้าของฉายา ‘มีดเดียวเจ๊ง’ เรียกว่าตัดเจ๊งทุกครั้งที่ลงมีด แล้วใครที่ไหนมันจะมาอยากจ้างเขาอีก…. วันหนึ่ง โชคชะตาของเขากลับพลิกเปลี่ยน จากความสะเพร่าที่ใช้ยารักษาตาเกินขนาด ทำให้เขาได้รับพลังตาทิพย์พิเศษที่สามารถมองทะลุได้ทุกสรรพสิ่ง !
เพื่อช่วยรักษาความหวังสุดท้ายของน้องสาวที่ป่วยหนัก หลิงเฉินจึงเข้าไปโลกของเกมออนไลน์เสมือนจริงที่เปิดตัวขึ้นมาใหม่ เขาได้เข้าร่วมในสตูดิโอขนาดเล็กซึ่งเต็มไปด้วยหญิงสาวมากมาย นับแต่นี้เป็นต้นไปเขาจะก้าวไปยังจุดสูงสุดของถนนสายนี้ หากแต่ “จันทราพิโรธสวรรค์” สิ่งชั่วร้ายแต่โบราณกาลที่เกือบจะถูกลืม
ทุกคนต่างตามล่าเขาซึ่งเป็นผู้ครอบครองของวิเศษ เขาจึงกลืนมันแล้วกระโดดหน้าผาจบชีวิตเพื่อไม่ให้ใครได้มันไป หลังจากนั้นเขาพบว่าได้มาอยู่ในร่างชายหนุ่มที่มีชื่อเดียวกับเขาในอีกโลก โดยมีความทรงจำของทั้งสองชาติภพ อีกทั้งของวิเศษชิ้นนั้นยังติดตัวเขามาด้วย ทว่าในร่างใหม่นี้เขาเป็นเพียงคนชีพจรพิการ
ศาสตร์สยบฟ้า เคล็ดวิชาที่ทำให้ผู้ฝึกฝนเพิ่มพลังทางร่างกายโดยใช้ระยะเวลาอันสั้น เพียงแต่ต้องดื่มโลหิตอสูรเท่านั้น ทว่าในความเป็นจริงมิมีผู้ใดกล้าดื่มโลหิตอสูรโดยตรง เพราะอานุภาพนั้นร้ายแรงเกินกว่าร่างกายมนุษย์จะรับไหว แต่ด้วยเหตุไม่คาดคิดเต้าหลิงได้ดื่มโลหิตอสูรลงไป ทำให้เขาซึ่งใครต่างก็รู้จักในฐานะเทพแห่งการนอน
หลินหยาง หนุ่มน้อยชะตาอาภัพ ผู้มีบุญได้เกิดเป็นบุตรของจักรพรรดิในอาณาจักรแห่งหนึ่ง แต่กลับไร้ซึ่งวาสนา ถูกเพื่อนสนิทคนที่เขานับถือดั่งพี่น้องแท้ๆ หักหลัง! ถูกแย่งชิงตัวตนและฐานะเจ้าชายของเขาไป! อีกทั้งยังฆ่าเขาทิ้งเพื่อปิดปากอีกด้วย! สวรรค์ช่างไม่เป็นธรรม คนดีถูกฆ่าตายอย่างไร้ความผิด
ทั้ง ๆ ที่เธอรักเขาคนเดียวมาตลอดสิบปี แต่เขากลับมองเธอเป็นเพียงหมากตัวหนึ่ง ที่มีไว้ใช้แก้แค้นเท่านั้น ! ‘หยิ่นยวี๋โม่’ นอกจากไม่คิดจะปฏิเสธการเป็นเจ้าสาวแทนน้องตัวเองแล้ว เธอกลับรู้สึกดีใจอยู่ลึก ๆ เพราะคนที่เธอกำลังจะได้แต่งงานด้วยคือ ‘มู่อี้หาน’ ชายที่เธอแอบรักมาตลอดสิบปี แต่สำหรับ ‘มู่อี้หาน’ แล้ว…
หลังจากเกิดสงคราม ผืนแผ่นดินได้ถูกทำลายไปมาก ทำให้เกิดเรื่องแปลกประหลาดอยู่บ่อยครั้ง ทุกครั้งที่เกิดเรื่องก็จะทำให้โลกเกิดความเปลี่ยนแปลงไปด้วย จนกระทั่งมีเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้โลกแห่งความเป็นจริงและโลกแฟนตาซีมาบรรจบกัน พระเจ้าและอสูรในตำนานที่เล่าขานมาได้ปรากฎตัวบนโลก
อาณาจักรจิ่วโจวที่ประกอบด้วยหลายแคว้น มีดินแดนอันไกลโพ้นแห่งหนึ่ง ที่เป็นที่รวมกันของจ้าวยุทธที่มีพรสวรรค์และความสามารถ ในนั้นมีภูเขาร้างที่เต็มไปด้วยอสุรกาย ข้างๆ ภูเขาลูกนั้นมีเมืองเล็กๆ ที่ชื่อว่าเมืองสือเฉิง ที่นั่นเป็นสถานที่ของบุรุษผู้หนึ่งที่มีพลังในการพลิกลิขิตแห่งสวรรค์ สร้างชะตาชีวิตด้วยตัวเอง
แต่การทำดีของลั่วอวี้ กลับได้สิ่งตอบแทนคือ เขาตกจากตำแหน่งฮองเฮาของ ‘หนางจิ้งหลง’ มาเป็นเพียงพระชายาเท่านั้น และในท้ายที่สุด ‘ลั่วอวี้’ ก็ต้องมาตายลงด้วยน้ำมือน้องสาวภายในตำหนักเย็น แต่สวรรค์มีตา ส่งเขากลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง เพื่อชำระหนี้เลือดแต่ชาติปางก่อน…
จ้าวแห่งดวงดาวผู้สูงส่งถูกเนรเทศไปยังโลกมนุษย์ ทว่ากลับพบว่าแต่ละวันในโลกมนุษย์นั้น ช่างสุขสบายกว่าบนสวรรค์ยิ่งนัก! เพราะที่นี่มีทุกอย่าง ทั้งเงินและอำนาจ ที่สำคัญที่สุดคือเหล่าสาวงาม! ตัวข้าซึ่งมาจากตระกูลที่มั่งคั่ง และเพราะว่าตอนนี้ข้าร่ำรวยสุดๆ เป็นความร่ำรวยที่เจ้าจะไม่อยากทำอะไรขัดใจข้า
หวงเป่ยเยวี่ย นักฆ่าอันดับหนึ่งในปี 2012 ข้ามเวลามาในโลกที่ผู้คนตัดสินกันด้วยวรยุทธ์ เธอเข้ามาอยู่ในร่างขององค์หญิงเป่ยเยวี่ยสตรีที่อ่อนแอ โง่เขลา และไร้วรยุทธ์ ถูกขนานนามว่าเป็นคนไร้ประโยชน์ที่สุดแห่งแคว้น แม้กระทั่งครอบครัวยังละทิ้ง ถูกผู้คนทั่วทั้งแคว้นหนานอี้หัวเราะเยาะ
