รัก/โรมานซ์

‘ตอนนี้บลูไม่เหลือใครอีกแล้ว บลูมีแค่พี่อาร์มคนเดียว’ เด็กหนอ…เด็ก…เขารำพึงในใจทั้งที่เลิกมองหล่อนเป็นเด็กมาแล้วนานนม หล่อนหลับไปพร้อมกับคำมั่นสัญญาเล็กๆ น้อยๆ ที่พอจะหล่อเลี้ยงความรู้สึกอันบอบช้ำให้ผ่านค่ำคืนแรกไปได้ แล้วในเช้าวันรุ่งขึ้นเจ้าตัวก็ทำให้เห็นจริงๆ ว่า ‘บลูมีแค่พี่อาร์มคนเดียว’ มันเป็นยังไง

เพราะความอยากรู้อยากเห็นแท้ๆ เชียว ปุณนิมาจึงตกเป็นเชลยของ วูล์ฟ ยัง เจ้าพ่อกาสิโนแมดิอุสแห่งมาเก๊า ที่ห่างไกลจากความดีงามชนิดไม่เห็นฝุ่น แต่เพราะไหวพริบดี วูล์ฟจึงยอมให้เธอเป็นพนักงานในกาสิโน พ่วงด้วยตำแหน่งพี่เลี้ยงเจ้าวูล์ฟ หมาป่าหิมะพันธุ์ผสมของเขา

ท่ามกลางความมืดของราตรี เสียงเอะอะตึงตังด้านนอกเงียบไปนานแล้ว เหลือเพียงแต่ความเงียบสงัด และแสงดาวที่ลอดเข้ามาทางกระจกที่เปิดไว้ นิชดาพลิกตัว มองขึ้นไปบนท้องฟ้า… …นานมาแล้ว… ในห้องเล็กแคบของบ้านหลังเดียวกันนี้ หล่อนเคยมองฟ้ายามราตรี แล้วนึกพะวงถึงใครคนหนึ่งที่อาจหลับสบาย

ต้วนชิงเถียนคือนางคณิกาอันดับหนึ่งของเมือง มีฉายาว่าจอหงวนบุปผา เดิมทีความหวังและความสวยงามหนึ่งเดียวในชีวิตของหญิงนางโลมอย่างนางมีเพียง “เขา” ผู้เป็นทั้งยอดรักยอดปรารถนา หากแต่นางไม่คิดเลยว่าบุรุษที่นางรักและชื่นชม มอบความไว้วางใจให้จนหมด บุรุษผู้นุ่มนวลอ่อนหวาน ผู้ที่เคยพร่ำคำรัก

นายเย็นชากับยัยปลาหมึก ถูกสร้างเป็นซีรีส์เรื่องดังทาง WetV ภาคต่อของ นายขี้อายกับยัยแก้มแดง นิยายน่ารัก กุ๊กกิ๊ก ชวนยิ้ม ความรักที่เกิดขึ้นตั้งแต่แรกพบ ระหว่างนักกีฬาอีสปอร์ตอาชีพ มหาเทพ ‘GUN’ และนักร้องคัฟเวอร์ดังฉายา ‘หมึกน้อย’

ไม่ได้การแล้ว! ปกติผู้หญิงขาว สวย อวบ เอ็กซ์ ไซซ์เล็กกะทัดรัดแบบนี้ไม่ใช่สไตล์เขา ถ้าไม่รีบทำอะไรสักอย่าง มีหวังเขาต้องแพ้ความขาวจนจบลงที่การมีเมียเป็นฮอบบิทจริงๆ แน่! “พายรู้ตัวไหมว่ากำลังอะไรอยู่?” “กำลังฝัน…” เป็นฝันที่ร้อนแรงที่สุดในชีวิตเชียวละ! “นี่ไม่ใช่ความฝัน! ถ้าคุณบอกให้หยุด…ผมจะหยุด

“ฉันต้องการเช็กสินค้า ถอดเสื้อผ้าเธอออกซะ” พิรดาเบิกตาขึ้นด้วยความตกใจแฝงความโกรธเคือง เหลียวไปมองกฤษณนัยย์ที่ยังยืนอยู่เบื้องหลัง หากสักพักก็ค่อยๆ หันหน้ากลับมาพร้อมรอยยิ้มข่มความรู้สึกทุกสิ่ง จากนั้นมือบางก็เริ่มปลดกระดุมทีละเม็ด เก็บซ่อนความอับอายในฐานะลูกผู้หญิงที่กำลังจะแก้ผ้าต่อหน้า…

การเปลี่ยนผู้หญิงคนแล้วคนเล่าของธัณย์ ทำให้ดุจดาวคิดเสมอว่าเขาคือผู้ชายเย็นชา ไร้หัวใจ ไม่เคยคิดจริงจังกับผู้หญิงคนไหน ต่อให้สวยหยาดฟ้ามาดินยังเป็นได้เพียงทางผ่าน…หล่อนเองก็เช่นกัน แม้จะเติบโตมาด้วยกัน แต่ก็ไม่เคยมีความสำคัญในสายตาของเขา ความสัมพันธ์ระหว่างธัณย์และดุจดาวจึงทั้งตื้นเขินและเปราะบาง

เธอแลกทั้งตัวและหัวใจ… เขาย่ำยีให้ตายทั้งเป็น “อารมณ์พี่ค้างซะแล้วสิ เธอต้องเป็นคนสานต่อ” ไม่พูดเปล่าเขาฉกใบหน้ารุกรานซอกคอหอม นิรชาพะอืดพะอมเพราะกลิ่นเฉพาะตัวของเขารุนแรงเกินไปแต่คีรติไม่ได้เอะใจ “อย่ามายุ่ง!!!” เธอผลักเขาออกได้แต่เพราะแขนซ้ายยังถูกพันธนาการจึงไปไหนไม่ได้