นิยาย/การ์ตูน ที่ตัวละครเอก (พระเอก/นางเอก/นายเอก) เป็นทหาร
เรียวปากงามคลี่ยิ้มขมขื่น หนังสือหย่า! นั้นคือสิ่งที่นางได้รับด้วยข้ออ้าง บัดซบ นางมิมีบุตรสืบสกุล นางหลับตาลงไล่หยดน้ำอุ่นหยดแล้วหยดเล่า ที่เปียกชุ่มไปทั่วแก้มเนียนขาว ขณะที่ใบหน้างามยังคงมีรอยยิ้มขื่น รถม้าเคลื่อนตัวช้าสลับเร็วไปตามเส้นทางมุ่งหน้าลงใต้ นับตั้งแต่เท้าน้อยๆ ได้ก้าวออกมาพ้นประตู
สาวสุดมั่นในยุคปัจจุบัน จับพลัดจับผลูตามโชคชะตาทะลุมิติมาในนิยายจีนโบราณ แต่ไหงดันทะลุมิติมาทั้งที จะเป็นนางเอกที่มีแต่หนุ่ม ๆ รุมล้อมสมหวังทุกประการก็ไม่ใช่ จะเป็นนางร้ายโฉมสะคราญล่มแคว้นพร้อมอำนาจบารมีก็ไม่ใช่ ข้าเป็นเพียงลูกสมุนของนางร้าย หรือที่เรียกว่าตัวอิจฉานั่นแหละ แถมยังมีคู่หมั้นแสนโง่งม
ซื่อเซี่ยยี่ แม่ทัพแห่งกองกำลังพิทักษ์แผ่นดินผู้เกรียงไกร เบื้องหน้าถวายอารักขาปกป้องโอรสสวรรค์ ด้วยถูกเลี้ยงดูอย่างบุรุษ นางจึงมีคนรักมากหน้าหลายตา ใช้ชีวิตเสเพลอิสรเสรี ไม่ขอมีบ่วงรักผูกมัด แต่นึกไม่ถึงว่าจะมีราชโองการฟ้าผ่า ประทานสมรสพระราชทานให้กับนาง! แม้แรกเริ่มดึงดันคัดค้าน แต่หลังจาก…
อุตส่าห์ย้อนเวลากลับมาเป็นถึงองค์หญิง แถมได้แต่งงานกับบุรุษที่หญิงทั่วแคว้นต่างหมายปอง แล้วเหตุไฉนในคืนเข้าหอกับไม่ได้ ‘เสียซิง’ แถมรุ่งเช้ายังโดนสามีทิ้งไปชายแดน แบบนี้ก็ได้เหรอท่านแม่ทัพ!!
หลี่เฟิ่งเฟย : บุตรสาวนายอำเภอจากชนบท มารดาตาย บิดามีภรรยาและลูกใหม่ ต้องต่อสู้ดิ้นรนทำมาหากินอย่างลำบากยากแค้น แต่จู่ๆ วิหคป่ากลับได้ทะยานสู่ยอดไม้กลายเป็นหงส์ ท่ามกลางความริษยาของสตรีครึ่งค่อนเมือง ไม่มีใครรู้ดีไปกว่านางอีกแล้ว ว่าชีวิตพระชายาเอกขององค์ชายสามผู้เก่งกาจหล่อเหลา…
นาง…คือผู้ที่มีสายเลือดของหงส์ซึ่งได้รับเลือกให้ต้องแบกรับหนี้เลือดทั้งหมดของราชวงศ์เอาไว้ ใบหน้าเด็ดเดี่ยวถูกแต่งแต้มด้วยสีแดง สวมใส่อาภรณ์สีขาว มือสีขาวซีดนั้นต้องกอบกุมอำนาจเอาไว้ เขา…คือเทพสงครามผู้ไร้เทียมทาน ลงมือฆ่าได้โดยไร้ความปราณี แต่จิตใจที่ถูกแช่แข็งของเขากลับต้องถูกนางมารบกวน
แม่ทัพเป่ยเว่ยชั่วร้ายทั่วป๋าจินคือ ‘คางคกเผือก’ ที่โม่เฉียนจงชัง เขาเป็นศัตรูของแผ่นดิน เป็นชายกักขฬะ หยาบช้าและเจ้าชู้ ที่หญิงสาวตั้งใจจะหลีกหนีให้ห่างไกล หากไม่รู้ว่าวาสนาหรือสิ่งใดลิขิตนำพาทำให้นางต้องก้าวเดินสู่อุ้งมือของคางคกตัวร้าย การรับมือกับศึกภายนอกไม่หนักเท่ารบกับความรู้สึกดี ๆ ที่ก่อเกิดในใจ
ว่าที่นาวาเอก วรรณสิงห์ ชลธีพงศ์ เหมือนมีช่องว่างในใจที่ไม่อาจถมให้เต็ม เมื่อหญิงคนรักทอดทิ้งเขาไปอย่างไม่เหลียวแลตลอดหลายปีที่ผ่านมา แต่วันนี้…เหมือนเบื้องบนส่งใครบางคนมาทดสอบหัวใจเขา ใครบางคน…ซึ่งหน้าตาละม้ายกับรักครั้งเก่าที่เขาไม่เคยลืม ทว่ากลับมีหลายสิ่งที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
เธอต้องย้อนอดีตกลับมาอยู่ในยุคจีนโบราณ อีกทั้งยังต้องมาเลี้ยงดูเจ้าก้อนแป้งอีกสองคนแทนมารดาที่แท้จริง เธอที่เป็นคุณหนูจอมวายร้ายในชาติภพก่อนจะเอาปัญญาที่ไหนมาเลี้ยงเจ้าก้อนแป้งสองคนนี้ ส่วนบิดาของทั้งสองคนนี้คงตายในสนามรบไปแล้วมั้ง ป่านนี้ไม่รู้ว่ารู้หรือยังว่าฮูหยินของตนถูกไล่ออกจากตระกูล
ในวันที่คีตกาลเมามายจนประคองสติไม่อยู่ เขาก็ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ พาเธอไปพักที่บ้านของเขาและเสนอที่อยู่ให้เธอชั่วคราว แม้เป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่ความผูกพันกลับแนบแน่น คีตกาลคงมีความสุขที่สุดแล้ว ถ้าไม่พบความจริงเสียก่อนว่า อินทัชคือน้องชายแท้ๆ ของอินทิรา ภรรยาใหม่ของบิดาเธอ และเป็นผู้หญิงที่เธอชัง
กาลก่อน เขามักจะได้ลิ้มลองหญิงงามจนอิ่มหนำทุกค่ำคืน แต่ยามนี้เขามิใคร่อยากจะทำเช่นนั้น แค่คิดว่ายามร่วมรักกับสตรีอื่นแล้วมีใบหน้าของนางมารตนหนึ่งลอยมา ตามด้วยกรงเล็บเข้าจิกหน้าเขา แหวกอกเขา จังหวะที่กำลังเสพสมก็พลันหยุดลงจนอารมณ์หดหาย มิใช่ว่ากลัวตาย แต่ไม่รู้ว่าทำไม นางมารตนนั้นช่างน่ากลัวนัก!
เมื่อความรักที่แสนงดงามแปรเปลี่ยนเป็นความเจ็บปวดเพียงชั่วข้ามคืน นางจะเลือกสิ่งไหน ระหว่างตัดใจเดินออกมา หรือทนกล้ำกลืนเช่นครั้งอดีต “ข้าจะเป็นสตรีคนแรกที่เขียนใบหย่าให้สามี” “ต่อให้เจ้าเขียนใบหย่าจนกระดาษหมดทั้งจวน ตัวข้าผู้เป็นสามีก็ไม่มีวันลงชื่อ”
เขาว่าความรักคือการแย่งชิงรักจริงคือการตามตื้อ นิมาพยาบาลสาวผู้มาพร้อมความแรดน้อยอ่อยสุด เจ้าของหุ่นเซ็กซี่ขยี้ใจชายปักธงลงบนหัวผู้กอง หนึ่งในสามเสือประจำกองบินอย่างใกล้เที่ยง แล้วก็พร้อมจะพุ่งเข้าชนเสมอ กะใจแลกใจแต่เหมือนผู้กองจะไม่เห็นใจถึงจะไม่หนีแต่ก็ไม่สนใจ นี่คนหรือตอไม้ อ่อยจนไม่รู้จะ…
เมื่อราชนิกุลสาวสูงศักดิ์ จำเป็นต้องปลอมองค์มายังคฤหาสน์พิทยาเทพ เพื่อสืบหาม.ร.ว.นวารา ผู้หายตัวไปอย่างลึกลับ วไลลักขณาพบว่า มีผู้คนมากมายน่าสงสัย โดยเฉพาะพันโทบูรณัช พิทยาเทพ นายทหารม้าผู้สง่างาม หากทว่าเงียบขรึม ยิ่งสืบหาตัวคนร้าย อันตรายก็กรายใกล้หม่อมเจ้าหญิงผู้ทรงศักดิ์
