ท่านแม่ทัพ

บุตรสาวคนโตของอดีตเสนาบดีที่เคยดูถูกเขาว่าเป็นเพียงพลทหารระดับล่างที่ต่ำต้อย มาบัดนี้ชะตาชีวิตพลิกผัน …นางเป็นหงส์ฟ้าที่อยู่สูง ถูกขายเข้าหอนางคณิกา ส่วนเขากลายเป็นแม่ทัพใหญ่ของแคว้น

เรียวปากงามคลี่ยิ้มขมขื่น หนังสือหย่า! นั้นคือสิ่งที่นางได้รับด้วยข้ออ้าง บัดซบ นางมิมีบุตรสืบสกุล นางหลับตาลงไล่หยดน้ำอุ่นหยดแล้วหยดเล่า ที่เปียกชุ่มไปทั่วแก้มเนียนขาว ขณะที่ใบหน้างามยังคงมีรอยยิ้มขื่น รถม้าเคลื่อนตัวช้าสลับเร็วไปตามเส้นทางมุ่งหน้าลงใต้ นับตั้งแต่เท้าน้อยๆ ได้ก้าวออกมาพ้นประตู

สาวสุดมั่นในยุคปัจจุบัน จับพลัดจับผลูตามโชคชะตาทะลุมิติมาในนิยายจีนโบราณ แต่ไหงดันทะลุมิติมาทั้งที จะเป็นนางเอกที่มีแต่หนุ่ม ๆ รุมล้อมสมหวังทุกประการก็ไม่ใช่ จะเป็นนางร้ายโฉมสะคราญล่มแคว้นพร้อมอำนาจบารมีก็ไม่ใช่ ข้าเป็นเพียงลูกสมุนของนางร้าย หรือที่เรียกว่าตัวอิจฉานั่นแหละ แถมยังมีคู่หมั้นแสนโง่งม

อุตส่าห์ย้อนเวลากลับมาเป็นถึงองค์หญิง แถมได้แต่งงานกับบุรุษที่หญิงทั่วแคว้นต่างหมายปอง แล้วเหตุไฉนในคืนเข้าหอกับไม่ได้ ‘เสียซิง’ แถมรุ่งเช้ายังโดนสามีทิ้งไปชายแดน แบบนี้ก็ได้เหรอท่านแม่ทัพ!!

หลี่เฟิ่งเฟย : บุตรสาวนายอำเภอจากชนบท มารดาตาย บิดามีภรรยาและลูกใหม่ ต้องต่อสู้ดิ้นรนทำมาหากินอย่างลำบากยากแค้น แต่จู่ๆ วิหคป่ากลับได้ทะยานสู่ยอดไม้กลายเป็นหงส์ ท่ามกลางความริษยาของสตรีครึ่งค่อนเมือง ไม่มีใครรู้ดีไปกว่านางอีกแล้ว ว่าชีวิตพระชายาเอกขององค์ชายสามผู้เก่งกาจหล่อเหลา…

นาง…คือผู้ที่มีสายเลือดของหงส์ซึ่งได้รับเลือกให้ต้องแบกรับหนี้เลือดทั้งหมดของราชวงศ์เอาไว้ ใบหน้าเด็ดเดี่ยวถูกแต่งแต้มด้วยสีแดง สวมใส่อาภรณ์สีขาว มือสีขาวซีดนั้นต้องกอบกุมอำนาจเอาไว้ เขา…คือเทพสงครามผู้ไร้เทียมทาน ลงมือฆ่าได้โดยไร้ความปราณี แต่จิตใจที่ถูกแช่แข็งของเขากลับต้องถูกนางมารบกวน

แม่ทัพเป่ยเว่ยชั่วร้ายทั่วป๋าจินคือ ‘คางคกเผือก’ ที่โม่เฉียนจงชัง เขาเป็นศัตรูของแผ่นดิน เป็นชายกักขฬะ หยาบช้าและเจ้าชู้ ที่หญิงสาวตั้งใจจะหลีกหนีให้ห่างไกล หากไม่รู้ว่าวาสนาหรือสิ่งใดลิขิตนำพาทำให้นางต้องก้าวเดินสู่อุ้งมือของคางคกตัวร้าย การรับมือกับศึกภายนอกไม่หนักเท่ารบกับความรู้สึกดี ๆ ที่ก่อเกิดในใจ

“ฆ่าตัวตาย?” เด็กหญิงเอียงคออย่างงุนงง “ผู้ใดฆ่าตัวตายเ …

จารใจทุรยศ +ตอนพิเศษ (นิยายจีน) – เพลงมีนา Read More »

เธอต้องย้อนอดีตกลับมาอยู่ในยุคจีนโบราณ อีกทั้งยังต้องมาเลี้ยงดูเจ้าก้อนแป้งอีกสองคนแทนมารดาที่แท้จริง เธอที่เป็นคุณหนูจอมวายร้ายในชาติภพก่อนจะเอาปัญญาที่ไหนมาเลี้ยงเจ้าก้อนแป้งสองคนนี้ ส่วนบิดาของทั้งสองคนนี้คงตายในสนามรบไปแล้วมั้ง ป่านนี้ไม่รู้ว่ารู้หรือยังว่าฮูหยินของตนถูกไล่ออกจากตระกูล

กาลก่อน เขามักจะได้ลิ้มลองหญิงงามจนอิ่มหนำทุกค่ำคืน แต่ยามนี้เขามิใคร่อยากจะทำเช่นนั้น แค่คิดว่ายามร่วมรักกับสตรีอื่นแล้วมีใบหน้าของนางมารตนหนึ่งลอยมา ตามด้วยกรงเล็บเข้าจิกหน้าเขา แหวกอกเขา จังหวะที่กำลังเสพสมก็พลันหยุดลงจนอารมณ์หดหาย มิใช่ว่ากลัวตาย แต่ไม่รู้ว่าทำไม นางมารตนนั้นช่างน่ากลัวนัก!

เมื่อความรักที่แสนงดงามแปรเปลี่ยนเป็นความเจ็บปวดเพียงชั่วข้ามคืน นางจะเลือกสิ่งไหน ระหว่างตัดใจเดินออกมา หรือทนกล้ำกลืนเช่นครั้งอดีต “ข้าจะเป็นสตรีคนแรกที่เขียนใบหย่าให้สามี” “ต่อให้เจ้าเขียนใบหย่าจนกระดาษหมดทั้งจวน ตัวข้าผู้เป็นสามีก็ไม่มีวันลงชื่อ”

ไป๋เหม่ยเจินตอบตกลงแต่งงานแทนพี่สาว ด้วยเพราะชายผู้นั้นเป็นแม่ทัพที่นางชมชอบ แม้เขาจะตามืดบอดนางก็ยินดี ไม่ว่าจะทำดีสักเท่าไหร่ พยายามสักแค่ไหน สุดท้าย นางก็เป็นเพียงแค่…คนไร้ค่า และยังถูกตราหน้าว่าภรรยาสวมรอยแทนพี่สาว สุดท้ายแล้วก็เป็น…คนที่…ถูกทิ้ง!

เสียงกระเส่าในยามค่ำคืน ไม่ได้มีแค่เสียงเดียวแต่มีถึงหลายคน สตรีนางน้อยที่อยู่บนเตียงหันมองสตรีที่จูบแม่ทัพปีศาจ นางพึ่งจะเป็นมือใหม่ที่ใหม่จนไม่กล้าทำสิ่งใด ได้แต่มองเขาเสพสมสตรีอื่นต่อหน้านาง เสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังไม่หยุด ยิ่งทำให้นางประสาทเสีย หากแต่ว่าหากนางยังนิ่งมองอยู่เช่นนี้